 |
|
ludzie Ci nie powiedzą w twarz tego co myślą
|
|
|
 |
choć nie zna mnie nikt, oceniają według siebie, jak możecie mnie oceniać, jak nie znacie nawet siebie.
|
|
 |
|
gdy mijając ją mój wzrok zastygł w jej źrenicach wiedziałem, że nie jestem warty nawet sekund bez jej życia
|
|
|
|
mając piętnaście lat, wiesz gówno o życiu albo wiesz o nim za dużo i Ci trudno żyć w szyku
|
|
|
|
się nie wyśpię, chuj, ważne, że mogę myśleć
|
|
|
|
choć jak chodzi o prawdę i tak każdy zna własną
|
|
|
|
w lustrze obca twarz, pod powiekami piach. wychyl się przez okno, czy istnieje jeszcze świat
|
|
|
|
przegrałeś z diabłem, znów jesteś na dnie, już nie jest ładnie
|
|
|
|
nie ma żadnych w nas granic, ludzie sami tworzą je, bo boją się
|
|
|
|
pierdolą coś o lojalności skurwysyny, nawet nie chce mi się im pluć w oczy, bo szkoda mi śliny
|
|
|
|
nie trzeba umrzeć, żeby przeżyć piekło
|
|
|
|
każą nam ciągle iść, zostawić problem, żyć, by za zakrętem znów poczuć jak życie kopie w pysk
|
|
|
|
Dodaj komentarz
