 |
|
związki damsko-męskie są irracjonalne, ale się w nie pchamy, bo lubimy curry.
|
|
|
|
- myślisz, że Bóg często płacze? - jeśli w ogóle Bóg istnieje, to powinien płakać przez cały czas. wyć powinien.
|
|
|
|
spojrzała w niebo i trzymając go za rękę, podziękowała za powrót życia.
|
|
|
|
musisz powiedzieć sobie: kocham go, żeby więcej nie płakać.
|
|
|
|
możesz wrócić, założyć mi swoją szeroką bluzę i mimo, że włosy mam potargane, spodnie dziurawe a na nogach trampki, będziesz mówił, że wyglądam seksownie.
|
|
|
|
jestem drugoplanową, zabawką na pocieszenie. zainteresowany?
|
|
|
|
wiesz, od tamtego dnia wiele się zmieniło. z uśmiechu na jej twarzy nie pozostało już nic. kolor jej błękitnych tęczówek prawie wyblakł. zmył się razem ze łzami, które wylewa co noc. smutek stał się dla niej priorytetowym nałogiem. a sylaby czyjegoś imienia wciąż odbijają się od pustych ścian jej ponurego pokoju.
|
|
|
|
leżałam z głową na jego klatce piersiowej, wsłuchując się w bicie jego serca. łaskotałam go delikatnie po brzuchu. - boję się tego wszystkiego - szepnęłam niepewnie, odwracając się ku niemu. - czyli czego się boisz? - zapytał, plącząc dłoń w moich włosach. - siebie. ciebie. nas. uczucia, które jest między nami. tego jak bardzo ci ufam. jak się już zdążyłam przywiązać - wymieniałam kolejno. podniósł się i usiadł, biorąc mnie mocniej w ramiona, posadził sobie na kolanach. przytulił głowę do mojej piersi. - kocham cię, skarbie. kocham nad życie - wyznał. w jednej chwili jakiś obcy ciężar spadł mi z serca. kochał mnie, i nic ani nikt, nie miał na to wpływu. kochał. nie musiałam się martwić.
|
|
|
|
w dzisiejszych czasach stajemy przed wyborem: dragi, wódka, miłość, fajki czy ludzka litość.
|
|
|
|
chciałem tylko powiedzieć, że jesteś bardzo piękna. a piękne osoby nie wyglądają dobrze same. ty też potrzebujesz pary. Bóg stworzył wszystko w parach. na drzewach kiełkują na raz po dwa liście. rzeka ma dwa brzegi. mamy dwoje oczu, dwoje uszu, dwie ręce. wszystko ma parę. dlaczego ty miałabyś być sama?
|
|
|
|
wyszła na balkon, stanęła na poręczy i zobaczyła tylko jak siedział przy kompie. pomyślała, że życie jest do dupy i skoczyła. zostawiła tylko karteczkę z napisem: "powiedzcie mu, że go kochałam".
|
|
|
|
pada deszcz. moknę. nie wzięłam ze sobą nawet bluzy. w oddali widzę jakąś postać. zawsze poznam ten zarys sylwetki. to ty. idziesz trzymając w jednej ręce parasolkę, w drugiej swoją bluzę, tą która mi się najbardziej podoba. uśmiechasz się łobuzersko zakładając mi bluzę. całujesz w czoło i chwytasz mocno za rękę. i powiedz jak można cię nie kochać?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
