 |
|
Bez problemu rzucam hasłem "daj mi spokój", odwracam się na pięcie i znikam z życia tej czy innej osoby. Usuwam się, wyłączam, jakby przestaję istnieć. Dla siebie, bo się męczę. Dla niej - wiedząc, że jedyne co mogę dać to pasmo rozczarowań i bólu. Tylko z nim jest inaczej. Nie potrafię uciec. Chowam się w najbliższym kącie, jednocześnie licząc, że nagle mnie dostrzeże. Tak przeważnie jest. Napotyka się na mnie i wysyła uśmiech. Kilka sekund uniesionych do góry warg, które są dla mnie jak magnez. To ten cholerny krótki moment, przez który od lat wracam do niego co dzień.
|
|
|
|
Od ponad dwóch lat niezmiennie mam w sobie cząstkę, która należy do niego. "Cząstka" brzmi tu dość irracjonalnie, biorąc pod uwagę, że ten element mojej osoby potrafi przejąć kontrolę nad wszystkim. Dochodzi do głosu i w jednej chwili znikają myśli, czy warto, czy powinnam, czy mogę. Nagle bez zastanowienia pojawiam się u niego, a on całuje mnie zachłannie zaraz po tym jak przekroczę próg. Prowadzi mnie niecierpliwie do swojego pokoju, a tam koncentruje się już głównie na tym, by jak najszybciej ściągnąć ze mnie ubrania. Nic nie ma znaczenia - sumienie, jego wibrujący od przychodzącego połączenia telefon i zdjęcia jego kobiety na szafce. Zatapia się w moich wargach, przestając dostrzegać, iż jest cokolwiek innego na tym świecie.
|
|
 |
|
Chce pić, zanim pojawi się wstyd. Podobno nie spałaś nic i już nie masz siły dzwonić. Zgodnie mówi o tym mi liczba połączeń odrzuconych. Nie planuje wracać dziś, to jeszcze nie moja pora.
|
|
 |
|
od lat oglądam świat przez okulary, ale z pewnością nie są różowe. / tonatyle
|
|
|
|
chciałabym już zawsze być gwiazdą na Twoim niebie. / tonatyle
|
|
 |
|
Wiem, że to co trwa od dwóch lat to jest to na co czekałam całe życie. Jestem pewna tego jak niczego na świecie. Choć mam już dwadzieścia jeden lat to czuję, że tak naprawdę pełnią żyję dopiero dwa. Odkrywam świat na nowo z uśmiechem na twarzy każdego dnia. Pełną piersią wdycham czyste powietrze. Łapię garściami radość ze wszystkiego co mnie otacza. I pomimo tego, że wciąż jestem dużym dzieckiem planuję przyszłość. Pierwszy raz myślę o czymś tak poważnie dokładnie to analizując. Nie chce zmian.. nie chce by to się skończyło. Czuję się bezpieczna, kochana i szczęśliwa jak jeszcze nigdy dotąd. Nie jestem już tą starą mną. Zmienił mnie miłością jaką mi dał. Kocha, dba, jest pomimo i wbrew wszystkiemu. Wspiera jak nikt inny nawet wtedy gdy jest strasznie ciężko. Chce zostać jego już na zawsze. Chce się z nim zestarzeć i jako staruszka z pomarszczoną skórą nadal być dla niego IDEAŁEM. [ ciamciaa ♥ ]
|
|
 |
|
I czytam te wszystkie banalne cytaty o miłości, zakochaniu i takie tam. I wiesz co? Wszystkie pasują do Ciebie.
|
|
|
|
"Zakochałam się... na zawsze, na zabój, śmiertelnie. Na całe życie!"
|
|
|
|
Kobiety płaczą kiedy są nieszczęśliwe, bo cierpią, kobiety płaczą kiedy są szczęśliwe, bo boją się, że to szczęście może się skończyć. Kobiety płaczą, kiedy są zakochane, bo boją się zranienia. Kobiety płaczą, gdy nie kochają, bo boją się, że nigdy nie pokochają. Kobiety zawsze płaczą
|
|
|
|
Bo ja tak strasznie boję się, że coś mi Ciebie zabierze, że nieważne jak, po prostu znikniesz z mojego życia, gdyby tak było, ja znikłabym ze swojego.
|
|
|
|
A teraz każdy milimetr mojego ciała chce tyko Ciebie, każda jego komórka otwiera się na Twoje komórki, każda myśl w mojej głowie szepta Twoje imię, moje ciało uzależniło się od Twojego, bez Ciebie jestem na odwyku, a serce? serce otworzyło swoje drzwi szeroko wierząc ślepo i bezgranicznie. Tylko strach mimo wszystko pozostał, strach przed ponownym zatrzaśnięciem tych drzwi...
|
|
|
|
bardzo bym chciała, by przynajmniej moje poranki wyglądały tak idealnie, jak te w reklamach. / tonatyle
|
|
|
|
Dodaj komentarz
