 |
|
parę razy miałem już niebo na ręce, parę razy szukałem nieba w butelce
|
|
|
|
daj uśmiech na szczęście, po szczęście zasuwam, na szczęście mogę jeszcze mieć głowę w chmurach
|
|
|
 |
Nie myśl za dużo, bo stworzysz problem, którego chwilę temu nie było.
|
|
|
|
Nie musisz ranić każdego, bo jakiś czas wstecz zawiodłaś się. Nie Ty jedna. Nie musiałaś ze mną siedzieć całymi godzinami dzień w dzień. Wystarczyłyby dwie godziny. Każdy ma swoje życie. Podobnie jak nie miałam zamiaru znacznego ingerowania w Twoje sprawy. Chciałam być obok. Być Twoją podporą w tym świecie, gdzie samemu jest ciężko. Nie oczekiwałam wiele. Chciałam tylko cząstki Ciebie. Wiem. Nie zrozumiesz.
|
|
|
|
moja pomocna dłoń zajęta trzymaniem kieliszka, jak masz problem to rozwiąż go sam, ja to pierdole, swoje życie mam w dupie, a co dopiero Twoje.
|
|
|
|
Bo wszystko jest warte tyle co kurwa szlugi. Wdech wydech i płuca znowu krzyczą.
|
|
|
|
Ja jako dzieciak ryczałem tak, by wszyscy słyszeli,
dzisiaj w ciszy tłumię łzy, pijąc gorzki przeszłości kielich.
|
|
|
|
chciałem uwierzyć w prawdę, a nie w złote góry
|
|
|
|
Mam to gdzieś już, rozpamiętywać łez po deszczu też nie ma sensu
|
|
|
|
To dla wszystkich tych którzy postawili na mnie krzyż. Wziąłem go a swoje barki bez słowa skarbi zacząłem isć.
|
|
|
|
życie potrafi ranić, jak ludzie którym ufamy,
mimo, że obiecywali, że zawsze już będą z nami.
|
|
|
|
nie umiem sobie pomóc
i ty też odpuść
choć wymiotuje tobą
nadal jesteś gdzieś w środku
|
|
|
|
Dodaj komentarz
