 |
|
Kiedy ogarnia mnie rozpacz, mam ochotę rzucić to wszystko, wyjść, pobiec przed siebie, donikąd. .
|
|
|
|
Zależy mi na innych ludziach, tylko nie potrafię niekiedy ocenić kto przyjacielem, a kto wrogiem. Poza tym mam silne zaburzenia pamięci i nie pojmuję, dlaczego nagle inni przestają się do mnie odzywać.
|
|
|
|
Chciałabym, by ktoś mnie czasem odwiedził, porozmawiał, przekonał, że pomimo absurdu codzienności najważniejszy jest fakt istnienia.
|
|
 |
 |
Odszedłeś z dość retorycznym pytaniem: Zastanów się,
czy to ma sens. A ja milczałam. Ale to nie było tak, że mi
nie zależało, o nie. Po prostu nie byłam na tyle silna, żeby
powiedzieć: Zostań, potrzebuję Cię.
|
|
|
|
dlaczego udajemy tak zimnych i odległych? to nas zabija... powoli, na palcach.. szarzejemy z każdym dniem, aż w końcu zapominamy kim jesteśmy. i już nie jesteśmy kimś. jesteśmy czymś.
|
|
|
|
"Potrzebuję cię dookoła, by przypominać mi, czym się mam nie stać. "
|
|
|
|
'Palę papierosa przy kawie nad ranem, niewiele osób zasługuje na pamięć.'
|
|
|
|
Może nie wystarczę
Ale będę tuż obok
Prócz Ciebie nie ma mnie dla nikogo
|
|
|
|
'I tak sobie myślę, że czasem lepiej byłoby gdyby nie było mnie, a może nie..'
|
|
|
|
Obudziłam się dziś smutna, będę smutna, pozwólcie mi być smutną..
|
|
|
|
' Jak nic, nie powinno mnie tu być. '
|
|
|
|
„Jak to jest, że ludzie, w których życiu chcemy coś znaczyć, przechodzą obok, wymykają się, odchodzą?”
|
|
|
|
Dodaj komentarz
