|
Mnie i moich ludzi łączą podobne blizny
|
|
|
w mojej głowie pełno jest demonów
Każdy z nich szepcze "idź po tej ścieżce
Mimo klęsk wciąż widzę w Tobie zwycięzcę"
|
|
|
Czemu to tak mi ryje głowę, w sumie nie znamy się,
Powiedzieliśmy sobie gdzieś w przelocie ze dwa razy cześć
|
|
|
To moja dobra, nieodłączna znajoma - autodestrukcja
|
|
|
nie umiem znaleźć w sobie światła, nawet w świetle dnia
|
|
|
Dzisiaj mi smutno i chuj, ty spinasz się kurwa o każdy mój problem
I po co się synek tak spinasz, powiedz, ty, martwisz się o mnie?
|
|
|
To prawdziwe życie, a nie koncert życzeń z Polsatu,
To nazywam tym ukrytym w mieście krzykiem, chłopaku
|
|
|
Czasem tak pochłania nas szukanie szczęścia, że nie uczymy się odczytywać sygnałów. Jak odróżnić zainteresowanych i nie? Wiernych i tych, którzy odejdą? Może szczęśliwe zakończenie nie ma wspaniałego faceta! Może chodzi o... Ciebie. Sama zbierasz wszystko do kupy i zaczynasz od poczatku. Może szczęśliwe zakończenie, to po prostu... ułożenie sobie życia... A może szczęśliwym zakończeniem jest to, że choć nie oddzwaniali, łamali Ci serce, zaliczyłaś tyle gaf, źle odczytanych sygnałów, tyle się ośmieszałaś- to nigdy nie traciłaś nadziei!
|
|
|
Oddałabym wspomnienia, najlepsze dni życia, za to żebyś mógł ze mną wiecznie oddychać.
I to bezwarunkowe jest, niepowtarzalne, jedyne czego pragnę.
|
|
|
Boże jeśli jesteś to chociaż rzuć na nas okiem
może jesteś wrogiem, przestań się bawić naszym losem
proszę, bo z każdym krokiem widzę że to wszystko prysło
może napraw tą zepsutą przez nas ludzi
|
|
|
Choćby eksplodował wszechświat - zostaniemy w nim - ja i Ty
|
|
|
Niezmiennie z każdym dniem muszę brnąć wciąż do przodu
|
|
|
|