 |
|
Zapytała. A odpowiedzi spadły jak puch pierwszego śniegu w październiku, jak światło i bez słów.
|
|
|
|
w życiu spotykamy wielu ludzi. każdy z nich jest inny, ale oczekuje jednego - pragnie być zauważony, zaakceptowany i ważny dla kogoś.
|
|
|
|
I powiadam ci, młodzieńcze, że wszystko złe, co robisz i mówisz, prędzej czy później wraca do ciebie i daje ci w twarz jak zdradzona kobieta.
|
|
|
|
Dziewczyny muszą mieć kogoś do kogo będą wzdychać, za kimś tęsknić, wspominać.
|
|
|
|
A co będzie jeżeli się rozstaniemy ? Nic, kompletnie nic. Niebo nie zamieni się miejscem z ziemią, nie wybuchnie gwałtowna burza, nie zerwie się wiatr. Wszystko będzie normalnie. Tylko w nas będzie się kotłowało. Wszystkie uczucia jakie jesteśmy w stanie pomieścić. Aż serce będzie ściskać. Tylko to już nic nie zmieni. Ktoś może Cię kochać a być łajdakiem. I dlatego się z nim rozstajesz. Bo jest bezlitosnym, głupim łajdakiem. Nieważne, ze serce będzie Ci pękało, musisz. Dopiero kiedy przestaniesz o Nim myśleć, przestaniesz też go kochać.
|
|
|
|
Właśnie teraz mam ochotę rozpuścić włosy, być potargana, mieć czarny, mocny makijaż i czarną sukienkę. Chcę mieć promile we krwi i fajkę w dłoni. Chcę czuć wszędzie dym papierosów, a może i nie tylko. Chcę tańczyć całą noc i mieć gdzieś, co pomyślą sobie inni.
|
|
|
|
Gdybym mógł być jak duch, mieszkałbym w Twojej kieszeni od jesieni do jesieni, gdybym mógł.
|
|
|
|
-Masz tak, że stojąc u czyjegoś boku czujesz,
że czas ucieka Ci pomiędzy palcami?
Masz tak, że żyjąc zastanawiasz sie czy to Twoje życie?
Masz tak, że myślisz o sobie jak o kimś innym?
Czujesz, że to nie tak miało być?
-Mam, każdy tak ma.
|
|
|
|
Spytaj się człowieka,który nie ma rąk,jak to jest móc przytulić ukochaną osobę.Ślepca,jak to jest móc widzieć piękno otaczającego go świata.Niemowę,jak to jest móc krzyczeć z radości. Kalekę na wózku,jak to jest móc biec przed siebie bez celu.Głuchego,jak to jest móc słyszeć radosny świergot ptaków co dnia.Bezdomnego,jak to jest móc wyspać się w ciepłym łóżku.Głodnego,jak to jest móc być najedzonym do syta.Sierotę jak to jest mieć rodziców.A potem spytaj siebie,jak to jest doceniać swoje życie.
|
|
|
|
A teraz jej nie ma, wracam, zawracam, robię koła i się cofam, szukam i zaczynam już ją wołać, bezwiednie, ale gdzie bym nie spojrzał, jest nieobecna.
|
|
|
|
przeminął mi kupon w galerii, przeminął mi termin ważności kremu, przeminęło mi kilku przyjaciół, kilka lat życia i Ty. kurwa, wszystko mi przemija.
|
|
|
|
Nieważne jaki wybierasz sposób autodestrukcji. Ktoś zaszywa się w bibliotece, ktoś inny - w knajpie. Rezultat w obu przypadkach jest identyczny. Sposób autodestrukcji mówi jedynie o rodzaju człowieka. Powiedz mi, jaką dla siebie wybierasz ruinę, a powiem Ci kim jesteś. Innymi słowy, powiedz mi czym wypełniasz swoją samotność - książkami, muzyką, liczeniem oddechów? W sumie jest coś w samotnym siedzeniu w ciemnościach, co przypomina Ci jak wielki jest naprawdę świat i jak daleko jesteśmy wszyscy od siebie. Jedynie gwiazdy wyglądają jakby były tak blisko, że można sięgnąć i ich dotknąć. Lecz wcale tak nie jest. Czasami rzeczy zdarzają się być bliższe niż naprawdę są, wiesz? Na to samo chorują uczucia. Jednak we wszystkich przypadkach punktem wyjścia jest nuda lub smutek, końca zaś - samozniszczenie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
