 |
|
To ludzkie się sparzyć i trudno
jest sprawić
by się tym wzmocnić i nie zabić
|
|
|
|
Zbyt dużo się stało aby iść tak
dalej,
ale ciągle za mało by nie było
czasu na zmianę.
Bo zbyt dużo wiem, lecz zbyt
mało jako całość
by burzyć sens tego, co z nas
pozostało.
|
|
|
|
Ja jestem zerem!? wiesz, ale
przynajmniej cię nie zdradzam
|
|
|
|
Otwierasz dłoń i wbijasz,
uderzasz jak pijak,
Zabijasz siebie, ją i przyjaźń i
miłość co była,
Z czym czy warto się upijać,
uczucie mija,
Jedno na milion, ono mija.
Teraz patrz na łzy, rozmazany
makijaż
|
|
|
|
Ja nie chcę już tego przeżywać,
wybacz
|
|
|
|
Musisz udowodnić wszystkim, że
z tobą się kurwa nie zadziera
Wypić, zapalić i udawać penera
|
|
|
|
Czy ty nie masz żadnych uczuć,
no nie masz?
- Mam… Gniew.
|
|
|
|
Całe życie próbuję sam odnaleźć
się w tym tłumie
|
|
|
|
Świadomy śmierci skracam życie
odpalając papierosa
|
|
|
|
Każą nam ciągle iść, zostawić
problem, żyć
By za zakrętem znów poczuć jak
życie kopie w pysk
|
|
|
|
On kochał zwierzęta, był zawsze
dobrym chłopcem
Kroczy pewnie z dubeltówką pod
prochowcem..
|
|
|
|
Dodaj komentarz
