 |
|
"Zostałam sama. Przez dłuższą chwilę musiałam się koncentrować na oddychaniu. W skupieniu wdychałam i wydychałam powietrze z płuc. Kiedy już poczułam, że mam to opanowane, spróbowałam się podnieść. Minęło kilka sekund, nim przypomniałam sobie, jak poruszać nogami, ale ponieważ trzęsły mi się i uginały, usiadłam z powrotem pod ścianą ... Zamknęłam oczy, nie ruszając się z miejsca i usnęłam ."
— Stephenie Meyer "Intruz"
|
|
|
|
"Nienawidzę płakać. Nieważne, czy na filmach, przy książkach, czy przez życie. Po prostu nienawidzę. Ale jeśli już to robię to, to robię to w samotności. Nie potrafię płakać przy kimś. Czuję się wtedy bezsilna. Nienawidzę czuć się bezsilną."
|
|
|
|
"Możesz we wszystkim widzieć smutek lub po prostu go ignorować.
Świat nie złamie ci serca jeśli się nie dasz."
— Odmienne stany moralności (2003)
|
|
|
|
"Czułem bezradność wobec ogromu smutku. chciałem żeby zniknął."
— Odmienne stany moralności (2003)
|
|
|
|
"Kocham cię. Będę cię kochał do dnia, w którym umrę. A jeśli po tym jest jakieś życie, to wtedy też będę cię kochał."
— Cassandra Clare "Miasto Szkła"
|
|
|
|
"Miłość nie polega na tym, aby wzajemnie sobie się przyglądać, lecz aby patrzeć razem w tym samym kierunku."
— Antoine de Saint-Exupéry
|
|
|
|
"Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kochali, zawiedli się i nie chcą już nikogo kochać, nikomu służyć, nikomu pomagać. Taka samotność jest straszna, bo człowiek uciekając od miłości, ucieka od samego życia. Zamyka się w sobie."
|
|
|
|
"Czytanie jest jak narkotyk, który przyjemnie stępia kontury rządzącego nami okrutnego życia."
— Imre Kertesz "Likwidacja"
|
|
|
|
"You are, you are the love of my life."
-Justin Timberlake, 'Mirrors'
|
|
|
|
"Tak mi trzeba wiedzieć, że się ktoś o mnie troszczy w tym obcym świecie. I wiem, jak bardzo nie zasługuję na tę troskę - ja z moimi idiotycznymi depresjami i całą tą maszynerią spekulacji."
-Poświatowska
|
|
|
|
"Nie możesz bać się tego, czego pragniesz."
|
|
|
|
"Zresztą, co mielibyśmy sobie opowiadać? Słowa są zbędne, jałowe. Brzmią pusto w ogromnej przestrzeni, która chwyta nas w szpony, połyka jak autostrada, po której suniemy. Co takiego mielibyśmy powiedzieć w obliczu śmierci, co nie zdradzałoby naszej własnej słabości? Tylko cisza w jakiś sposób zasługuje na szacunek i jest wyrazem odwagi. Mowa jest żałosna i śmieszna, obnaża naszą małość."
— Laurent Graff "Szczęśliwe Dni"
|
|
|
|
Dodaj komentarz
