głupie teksty, śmieszne teksty, opisy gadu-gadutwój portal społecznościowy

Teksty znajomych użytkownika pocketful_of_sunshine

Pozamykałam wszystkie sprawy z przeszłości. Nie chcę już tam wracać. Zaczęłam uświadamiać sobie czego tak naprawdę pragnę i z kim chciałabym to dzielić. Wtedy na mojej drodze zaczęli pojawiać się ludzie  którzy mieli w sobie moc pasji i byli o ten jeden promień Słońca bliżej nieba niż ludzie których znałam do tej pory. Wiesz  kiedy dookoła jest ciemność  nie chce się już więcej mroku. Chce się światła  dotyku  ciepłych dłoni i słów. Chce się drugiego człowieka. Nadal uwielbiam swoją samotność i cenię przestrzeń. Jednak myślę  że w tej całej samotności najcenniejsza jest świadomość  że wystarczy zrobić jeden krok  żeby być wśród ludzi  którzy są dla mnie inspiracją. Dają mi wiarę  że warto. Zawsze.   Aleksandra Steć  znalezione u: fuck.it.im.young

tonatyle dodano: 20 grudnia 2017

Pozamykałam wszystkie sprawy z przeszłości. Nie chcę już tam wracać. Zaczęłam uświadamiać sobie czego tak naprawdę pragnę i z kim chciałabym to dzielić. Wtedy na mojej drodze zaczęli pojawiać się ludzie, którzy mieli w sobie moc pasji i byli o ten jeden promień Słońca bliżej nieba niż ludzie których znałam do tej pory. Wiesz, kiedy dookoła jest ciemność, nie chce się już więcej mroku. Chce się światła, dotyku, ciepłych dłoni i słów. Chce się drugiego człowieka. Nadal uwielbiam swoją samotność i cenię przestrzeń. Jednak myślę, że w tej całej samotności najcenniejsza jest świadomość, że wystarczy zrobić jeden krok, żeby być wśród ludzi, którzy są dla mnie inspiracją. Dają mi wiarę, że warto. Zawsze. / Aleksandra Steć {znalezione u: fuck.it.im.young}

– Co pan robi od rana do wieczora? – Znoszę siebie.   E.M. Cioran: Aforyzmy  wybór i przekład Joanna Ugniewska

tonatyle dodano: 16 grudnia 2017

– Co pan robi od rana do wieczora? – Znoszę siebie. / E.M. Cioran: Aforyzmy, wybór i przekład Joanna Ugniewska

Może dziewięćdziesięciu dziewięciu na sto ludzi Cię zawiedzie  ale piękno świata tkwi w błędzie statystycznym.

jednorazowagra dodano: 13 grudnia 2017

Może dziewięćdziesięciu dziewięciu na sto ludzi Cię zawiedzie, ale piękno świata tkwi w błędzie statystycznym.

It's easier to travel than to stop  because as long as you're reaching your destination  you can be in your dreams. It's only when you stop  that you're meeting reality.

jednorazowagra dodano: 8 grudnia 2017

It's easier to travel than to stop, because as long as you're reaching your destination, you can be in your dreams. It's only when you stop, that you're meeting reality.

Mam wrażenie  że ja pamiętam o innych ludziach dłużej  niż oni pamiętają o mnie.   Jarosław Borszewicz

tonatyle dodano: 4 grudnia 2017

Mam wrażenie, że ja pamiętam o innych ludziach dłużej, niż oni pamiętają o mnie. / Jarosław Borszewicz

Oswajanie się z drugą osobą to długi  powolny i trudny proces. Często zachodzący poza naszą świadomością. Wmawiamy sobie  że już nigdy nie chcemy czuć bliskości  że nigdy się nie otworzymy  że nie zostawimy w sercu najdrobniejszej szczelinki  przez którą może się sączyć czyjaś czułość. I nagle dopada nas złość  taka złość  jakiej nigdy wcześniej nie doświadczyliśmy  bo zaczynamy czuć coś  czego nie rozumiemy  czego nie potrzebujemy  czego się boimy. Wypieramy to  odrzucamy  szydzimy  gryziemy  wdmuchujemy krzywdzące zdania prosto do ucha tej osoby. Byleby ją zrazić  byleby odeszła  tak byłoby łatwiej. Lecz ona jest cierpliwa  trwa  po prostu jest. I w końcu siadamy  posiniaczeni  wyczerpani  drżącymi ustami mówimy 'koniec walki'  akceptuję to. I to zmienia cały nasz świat. Teraz nie boję się śmierci. Śmierć z sercem pełnym miłości nie jest bolesna.   Magdalena Zielińska

tonatyle dodano: 4 grudnia 2017

Oswajanie się z drugą osobą to długi, powolny i trudny proces. Często zachodzący poza naszą świadomością. Wmawiamy sobie, że już nigdy nie chcemy czuć bliskości, że nigdy się nie otworzymy, że nie zostawimy w sercu najdrobniejszej szczelinki, przez którą może się sączyć czyjaś czułość. I nagle dopada nas złość, taka złość, jakiej nigdy wcześniej nie doświadczyliśmy, bo zaczynamy czuć coś, czego nie rozumiemy, czego nie potrzebujemy, czego się boimy. Wypieramy to, odrzucamy, szydzimy, gryziemy, wdmuchujemy krzywdzące zdania prosto do ucha tej osoby. Byleby ją zrazić, byleby odeszła, tak byłoby łatwiej. Lecz ona jest cierpliwa, trwa, po prostu jest. I w końcu siadamy, posiniaczeni, wyczerpani, drżącymi ustami mówimy 'koniec walki', akceptuję to. I to zmienia cały nasz świat. Teraz nie boję się śmierci. Śmierć z sercem pełnym miłości nie jest bolesna. / Magdalena Zielińska

Sens mojej egzystencji? Gromadzenie złudzeń.   Emil Cioran  Zeszyty 1957  1972

tonatyle dodano: 1 grudnia 2017

Sens mojej egzystencji? Gromadzenie złudzeń. / Emil Cioran "Zeszyty 1957- 1972"

Nie odnajdę szczęścia jeśli nie mam z kim się dzielić.   Paluch 'Sterylnie'

tonatyle dodano: 1 grudnia 2017

Nie odnajdę szczęścia jeśli nie mam z kim się dzielić. / Paluch 'Sterylnie'

Dopiero próbując wejść w relację z kimś nowym zauważamy jak nam inni nasyfili w głowach.   Sabina Rybak

tonatyle dodano: 1 grudnia 2017

Dopiero próbując wejść w relację z kimś nowym zauważamy jak nam inni nasyfili w głowach. / Sabina Rybak

“Już zbyt wiele się stało   co się stać nie miało   a to  co miało nadejść   nie nadeszło.”

jednorazowagra dodano: 29 listopada 2017

“Już zbyt wiele się stało, co się stać nie miało, a to, co miało nadejść, nie nadeszło.”

Somehow I need to be alone

jednorazowagra dodano: 29 listopada 2017

Somehow I need to be alone

 To się zaczyna w nocy  sam nawet za bardzo nie wiem  co mam robić  nie śpię. Nawet nie masz pojęcia  co to jest: samotność  cisza  wilgotne ciepło poduszek sto razy obracanych  nasłuchiwanie odgłosów kroków i samochodów na ulicy  czyjegoś głosu  błysk latarni  tortury przeszłości  strach przed przyszłością  czy będzie taka jak przeszłość  a potem białawy świt poprzez firanki  i te pieprzone ptaki  które jednak śpiewają  wreszcie można zamknąć oczy i zapomnieć… że czegoś mi brakuje.

jednorazowagra dodano: 29 listopada 2017

"To się zaczyna w nocy, sam nawet za bardzo nie wiem, co mam robić, nie śpię. Nawet nie masz pojęcia, co to jest: samotność, cisza, wilgotne ciepło poduszek sto razy obracanych, nasłuchiwanie odgłosów kroków i samochodów na ulicy, czyjegoś głosu, błysk latarni, tortury przeszłości, strach przed przyszłością, czy będzie taka jak przeszłość, a potem białawy świt poprzez firanki, i te pieprzone ptaki, które jednak śpiewają, wreszcie można zamknąć oczy i zapomnieć… że czegoś mi brakuje."

Moblo.pl
Użytkownicy
Reklama
Archiwum
Kontakt
Regulamin
Polityka Prywatności
Grupa Pino
Reklama
O Grupie Pino
Kontakt
Polecane strony
Transmisja Live
Darmowe galerie i hosting zdjęć