 |
|
"...ale nie trzeba być szczęśliwym, by zacząć na nowo”.
|
|
|
|
Kobieta jest erogennym miejscem jako całość, a z tej całości i tak najbardziej erogenny jest mózg.
|
|
|
|
„I najważniejsze: przestań oddychać smutkiem”.
|
|
|
|
„Smutno mi za tym wszystkim dalekim, co mogłem nazywać moim”.
|
|
|
|
„Lgnę do ludzi i im nie otwieram. Nieraz otwieram i żałuję”.
|
|
|
|
„To wszystko dookoła co cię szczelnie otacza nie czując twego bólu, jest to tak zwany świat”.
|
|
|
|
„(...) samotność to piękna rzecz, ale potrzeba kogoś, komu można powiedzieć, że samotność to piękna rzecz”.
|
|
|
|
„Nie masz pojęcia, tu się tak niewiele dzieje. A my tak dużo marzymy...”
|
|
 |
|
"Jeśli pytam, czy mnie kochasz, a ty się zastanawiasz nad odpowiedzią, to już nic nie mów. Nie kłam, nie szukaj słów jak szczebli drabinki, po których uciekniesz. Nie można kochać bez przekonania, to tak jakby kochać od niechcenia.
Ale można się zakochać przez przypadek, a nawet niechcący. Niechcący można kogoś potrącić w tramwaju, niechcący można się też zakochać.
Zakochałem się w tobie niechcący, co nie znaczy, że od niechcenia. Więc kiedy pytam, czy mnie kochasz, a ty się zastanawiasz, to nawet nie odpowiadaj. Już wiem, chociaż bym wolał nie wiedzieć." / Piotr Adamczyk
|
|
|
|
"Odchodziłam od wielu ludzi, wiele razy. Chciałabym spotkać kogoś, przy kim będę chciała zostać. Nie odejść i ewentualnie wrócić. Zostać i czuć się na tyle bezpiecznie, żeby przestać uciekać." / Charlotte Nieszyn Jasińska
|
|
|
|
Kim jesteśmy, to nie znaczy, czego doświadczyliśmy, przez jakie radości, troski, rozpacze przeszliśmy, przez jakie marzenia, pragnienia, niespełnienia, rozczarowania, zawody. Lecz na ile to wszystko przybliżyło nas do zrozumienia, czym jest nasz los. Los nie jest nam bowiem dany z tytułu urodzenia, dane nam jest tylko życie. Los natomiast to zdolność wyobrażenia sobie naszego życia w wymiarach przeznaczenia. A to bardzo trudne i może nie każdego na to stać. / Wiesław Myśliwski
|
|
|
|
"Wiecie co? Ja już chyba to rozgryzłam. Żeby żyć, trzeba chcieć żyć. Wstawać i to wcześnie, ale nie mieć z tego powodu skwaszonej miny tylko myśleć, że czeka nas cudowny dzień do wykorzystania. Iść tam gdzie trzeba z uśmiechem bo tylko wtedy jesteśmy atrakcyjni. Robić swoje gówno bez marudzenia, zamiast kląć na to w myślach użyć ich do szukania jasnych stron. Wracać do domu i jeść obiad. Zamiast lecieć do komputera wziąć zeszyt i pouczyć się albo najlepiej poddać się swojemu hobby. Zamiast odpalać internet, odpalić muzykę, otworzyć na oścież okno i posłuchać duszy. W weekend wyjść z domu z przyjaciółmi, a nie się od nich odgradzać. Pomagać ludziom, otworzyć się choć troszeczkę, wiecie o czym mówię - uchylić chociaż drzwi tak na szerokość łańcucha. Zacząć zmieniać to, czego nie lubimy, uzbrajając się przy tym w cierpliwość. Mamy za mało czas żeby smucić się za coś, co już dawno zapomniał czas, nie żyjemy w końcu w przeszłości. [...] / ?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
