 |
|
Życie jest nam dane. Mamy żyć dla samego życia. Dla cierpienia. śmierć ma zakończyć nasze cierpienie, więc dlaczego tak się jej boimy?
|
|
|
|
W tym cholernym życiu potrzebna jest miłość. Bez niej jest wieczna pustka, która dusi, zabija, męczy. I wtedy nie możemy być sobą. Jest się dla siebie zupełnie obcym. Tak zupełnie i bez reszty obcym dla samego siebie.
|
|
|
|
Wydaje mi się, że nie mogę istnieć. Zgubiłam się na drodze do życia. Co było wcześniej? Kawałek dzieciństwa, wolno - nie wolno, zakazy, nakazy. I wielki bunt. I całkowita przegrana. A w końcu triumf dorosłych: a nie mówiłem?
|
|
|
|
Tylko czasami wydaje mi się, że jestem gdzie indziej, albo że ja to nie ja.
|
|
|
|
To śmierć drażni się ze mną, zamiast zabrać mnie w krainę doskonałości.
|
|
|
|
Świata nie da się zmienić, ale zawsze można zmienić siebie.
|
|
|
|
Są podobno granice, których nie wolno przekraczać. Ja mam wrażenie, że przekroczyłam je wszystkie.
|
|
|
|
Samotne umieranie jest lepsze niż samotne przeżywanie.
|
|
|
|
Pytał, co chcę robić po maturze. W myślach miałam tylko jedno - ćpać.
|
|
|
|
Przegrałam życie... a nie chce żyć nieszczęśliwa. Jestem nieuleczalnie chora: Sama na siebie.
|
|
|
|
Pogubiłam się we wszystkim jak małe dziecko, nieświadome jeszcze tylu spraw.
|
|
|
|
Po co żyjesz na tym świecie, jeżeli nic z tego świata ci nie pasuje?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
