 |
czasem mam wrażenie, że życie nie uwzględniło mnie w swoim monologu.
|
|
 |
smutek jest częścią mnie. patrzy, słucha, daje o sobie znacć, nasila się i znika.
|
|
 |
byłam taka zajęta udając zajętą.
|
|
 |
zapatrzona w siebie egoistka. hipokrytka, której nic i nikt nie pasuje. nie lubię jej. chociaż.. trochę mi jej szkoda.
|
|
 |
schowam się w szafie przed światem. tu wszystko jest zdecydowanie zbyt brudne. zbyt złe. ucieknę przed problemami. zapomnę.
|
|
 |
większość sytuacji każdy widzi inaczej..
|
|
 |
by dosięgnąć niemożliwego marzenia, spróbuj zasnąć
|
|
 |
pogubiła się. zatraciła wartości. zgubiła drogę.
|
|
 |
umysł coraz bardziej abstrakcyjny, a myśli irracjonalne.
|
|
 |
pustka. czegoś wciąż wewnętrznie brak.
|
|
 |
czuję się jakbym stała pod rynną w czasie niekończącego się deszczu.
|
|
 |
bo Kubuś Puchatek okazał się ćpunem, a Śpiąca Królewna udawała.
|
|
|
|