 |
widząc, że dziewczyna taka jak ja nie ma żadnych szans, by przyćmić szkolną gwiazdę, szłam korytarzem, on szedł z naprzeciwka - sam. uśmiechnął się, przeniknęło to całe moje ciało. stuknęliśmy się łokciami i szliśmy dalej. nie mogłam tak tego zostawić. odwróciłam głowę, był już prawie na końcu korytarza. zaczęłam biec w jego stronę przepychając się z ludźmi. dogoniłam go, dłońmi zakryłam mu oczy. - kochanie, mówiłem ci, żebyś więcej tak nie robiła - powiedział żartobliwym tonem. nie wiedziałam co myśleć. ściągnął moje dłonie ze swoich powiek. jego dotyk był taki subtelny, oddech przyśpieszał mi z każdą sekundą. odwrócił głowę i zobaczył mnie, patrzył mi w oczy, czułam, że pragnie więcej. - przepraszam.. nie powinnam - powiedziałam spuszczając głowę. zobaczył swoje kochanie, szkolną gwiazdę. puścił mnie i szepnął - nawet ja udaję szczęśliwego, przy tobie nie musiałbym. przyszła ona, zmierzyła mnie, złapała go za rękę i poszli dalej. on śmiał się do niej, był niezłym aktorem .
|
Dodaj komentarz
