 |
|
- jesteś w domu czy już idziesz? - no.
|
|
|
|
mam ochotę na obcasy, perły i alkohol.
|
|
|
|
jestem wojną, chaotyczną mozaiką wspomnień, którą zżera kwas własnych łez.
|
|
|
|
nie musimy ze sobą gadać, ale moglibyśmy sympatyczniej milczeć.
|
|
|
|
co u mnie? prawie o nim zapomniałam. nie kocham go już, to pewne. staram się pogodzić z tym, że już nigdy z nim nie będę. zmieniłam pracę. jestem w tym momencie, gdzie wszyscy się ode mnie odwrócili. to trudne, zamknąć najlepszy rozdział w swoim życiu i zacząć wszystko od początku. dziwne uczucie, stracić wszystko i wszystkich. pora zacząć od nowa.
|
|
|
|
mówisz, ze kochasz deszcz, a rozkładasz parasolkę, gdy zaczyna padać. mówisz, że kochasz słońce, a chowasz się w cieniu, gdy zaczyna grzać. mówisz, że kochasz wiatr, a zamykasz okno, gdy zaczyna wiać. właśnie dlatego boję się, gdy mówisz, że kochasz mnie.
|
|
|
|
kiedy on szedł po mieście i nakurwiał czystą, ona leżała w łóżku i nakurwiało ją wszystko.
|
|
|
|
idioto, myślisz, że przypadkiem codziennie na ciebie wpadam, patrzę na ciebie, uśmiecham się do ciebie, siadam sama, bez koleżanek, robiąc miejsce koło siebie?
|
|
|
|
znikaj. kurwa zniknij, proszę. utrudniasz mi życie.
|
|
|
|
bądź sobą, a nie tanią, pospolitą, wyuzdaną wersją szmaty, bo tych egzemplarzy są miliony na półkach.
|
|
|
|
tak długo będę dzwonić dzwonkiem do twoich drzwi, dopóki nie wyjdziesz i nie warkniesz swojego "czego?".
|
|
|
|
postanowiłam zostać w łóżku do południa. może do tego czasu szlag trafi połowę świata i życie będzie choć trochę lżejsze.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
