 |
|
Łzy spływały strumieniami
po jej policzkach.
Już nie mogła zatrzymywać
w sobie bólu.
|
|
|
|
Wspierał ją wiosenny wiatr,
lasu szum, słońca blask
i zapach traw.
|
|
|
|
Była zmęczona sobą, życiem,
a najbardziej tym gównianym światem..
|
|
|
|
osnuta prześcieradłem brudnej mgły,
chciała ukryć się przed samą sobą..
|
|
|
|
Płakała..
Pozostały ślady łez, żal i lęk
utkany gdzieś na końcach rzęs.
|
|
|
|
Nieodwzajemniona miłość po prostu ją niszczyła, odbierała szanse na normalne ułożenie sobie życia. A zarazem gdzieś w głębi duszy wciąż tliła się głupia nadzieja.
|
|
|
|
`brutalne przerwanie czegoś, co powinno być długą przyjaźnią`
|
|
 |
|
- Tęsknię.
- To nie tęsknij. Proste
|
|
|
|
za dużo wspólnego,
żeby nagle żyć osobno. / hm, a jednak.
|
|
 |
 |
Nasz związek przetrwa. A wiesz, skąd to wiem? Ponieważ wciąż pierwszą rzeczą, którą chcę zrobić każdego ranka, to zobaczyć twoją twarz.
|
|
|
|
|
Ty też masz wrażenie, że już nie poczujesz czegoś tak silnego do innego?
|
|
|
|
|
Może się zmienilam, nawet nie do poznania, ale nie zapomniałam jak się kocha.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
