 |
 |
chodz na fejsa, znowu pobawimy sie w to kto ma bardziej wyjebane
|
|
|
|
i te jego zarumienione policzki i to że muszę stawać na palcach i opierać się o jego ramiona żeby powiedzieć mu coś na ucho - nie przeszkadza mi to , lubię to , lubię go dotykać lubię z nim rozmawiać , lubię jak bawi się moimi włosami , lubię gdy na mnie patrzy , lubię gdy jest obok, po prosty go lubię .
|
|
|
|
zajdź mnie od tyłu , złap mnie w psie przytul tak jak ostatnio zrób to nie krępuj sie , ja bardzo tego pragnę.
|
|
 |
|
`że nic nie dzieje się bez przyczyny, niestety../Guova
|
|
 |
|
|
Tak jest, wyrwij mi serce, dziś już nie jest mi do niczego potrzebne. / napisana
|
|
 |
|
Tak jest, wyrwij mi serce, dziś już nie jest mi do niczego potrzebne. / napisana
|
|
|
|
Jak na razie czuję się zawieszona, zawieszona między prawdą i kłamstwem, między dniem, a nocą, między tobą, a sobą. Między czymś co nie pozwala uciec i wciąż się tutaj o coś starać.
|
|
|
|
Czy jeszcze czasami, zdarza się, że sobie o mnie przypominasz? Że wciąż jestem, upadam, obijam kolana, kaleczę do krwi, a potem znów wstaję i staram się iść dalej mimo blizn, mimo ran. Czy kiedykolwiek zdarzy się prosta droga? Mimo błędów wciąż popełniam jeden , ciągle wchodzę na tą samą drogę pełną kamieni, przeszkód i dziur, których często nie widać. Potrzebny jakiś znak, jakiś drogowskaz, którego ostatnio chyba mi brak.
|
|
|
|
Nic o mnie nie wiesz, nie wiesz o czym myślę, czy w głowie mam piękne słoneczne poranki czy ulewne deszcze i niebezpieczne burze. Nie powiem Ci, co czuję, ani co mi jest. Będę wielkim znakiem nieskończoności,a twoje teorie to zamki budowane na piasku, są piękne, ale za chwilę mogą się zepsuć, zmienić. Niczego nie wymyślaj.
|
|
|
|
|
paradoks, kiedy słowa 'nie chcę cię ranić', ranią najbardziej.
|
|
|
|
Gdybyś tylko chciał, potrafiłbyś naprawić moje serce i uleczyć duszę. To Twoja osoba sprawiłaby, że szara codzienność nabrałby znów kolorów. Na nowo biłoby od nas szczęście, którego wtedy wszyscy nam zazdrościli. Wiele spraw wróciłoby do normy, tylko musisz spróbować zacząć żyć dla mnie, a nie tylko dla siebie. Dlaczego się tego boisz? / napisana
|
|
 |
|
Poznałam go przypadkiem. Potraktowałam tą znajomość jak każdą inną,obojętnie i z dystansem. Ale urzekł mnie. Codziennie z uporem maniaka tłumie w sobie uczucie,które wypełnia mnie gdy o nim pomyśle. Czemu to robię? Ze strachu przed kolejnym rozczarowaniem. Przed bólem rozrywającym klatkę piersiową i przed kolejną walką ze wspomnieniami./ poetkazprzypadku
|
|
|
|
Dodaj komentarz
