 |
|
W roku szkolnym to weekendy są od tęsknoty za Nim, bo w pozostałe dni dominuje brak czasu. Dlatego minusem wakacji jest to - prócz tego, że są latem - że weekendy są dzień w dzień przez całe dwa miesiące. Mam całe dwa miesiące na umieranie z tęsknoty każdego dnia. Czasami to doprowadza do tego, że naprawdę z utęsknieniem czekam na pierwszego września - by w końcu móc Go zobaczyć. / fadetoblack
|
|
|
|
2. Gdzie w tym wszystkim miejsce na moje zachcianki? Gdzie w tym wszystkim miejsce na mnie? Nie poznaję siebie. Stałam się zupełnie inną osobą, a w całym tym gwarze szarej codzienności zagubiłam swoją duszę. Być może uciekła ode mnie w popłochu... Nie zdziwiłabym się. Ostatnio nikt nie potrafi przy mnie wytrzymać. / fadetoblack
|
|
|
|
1. Próbuję otworzyć oczy. Próbuję poczuć. Coś dobrego, bezpiecznego, całkowicie pozytywnego. Próbuję odepchnąć fale bólu, które sztyletami wbijają się w moje serce, przerywając i zaczynając od nowa - wszystko w równych odstępach czasu. Ale kiepsko mi idzie. Boli nadal, a uśmiech nie pojawia się na twarzy tak często jak niegdyś, choć usilnie się staram go wywołać... I wywołuję, ale tą nieporządaną falę uśmiechu - uśmiechu sztucznego, na pokaz, aby innym zdawało się, że wszystko u mnie w porządku. Co się ze mną stało? Już sama nad sobą nie panuję, nie potrafię okiełznać mojej duszy i odruchów, które powoli zaczynają przypominać pracę robota - obudź się, wstań, zjedz śniadanie, porysuj, przeczytaj książkę, zjedz kolację, połóż się, zaśnij, obudź się, wstań... Ciągle to samo.
|
|
|
|
Nie rozumiem, dlaczego ludzie boją się duchów, trupów; dlaczego w ogóle boją się zmarłych. To żywi przerażają bardziej. / fadetoblack
|
|
|
|
Moje cierpienie jest niczym. Przecież w porównaniu z cierpieniem ludzi, które przeżywali chociażby za czasów drugiej wojny światowej, moje to ziarenko piasku pośród sterty ogromnych kamieni. Ale mimo tego czuję, jakby mnie przygniatało i zabijało. I podziwiam tamtych ludzi za to, że wytrwali w tym cierpieniu i przeżyli. Byli silni; moja wola przetrwania i siła postawiona w rzędzie przy ich woli to chuchro. / fadetoblack
|
|
|
|
Fazy utraty bliskiej osoby? Najpierw jest szok, niedowierzanie. Wybuch płaczu i ciche wmawianie sobie, że to nieprawda. Przecież to nie zdarzyło się naprawdę, on się obudzi, a teraz jedynie spokojnie śpi. Po pogrzebie zostaje już tylko puste miejsce przy stole i jego pokój, zamknięty, aby nikt niczego nie poprzestawiał. Niech wszystko zostanie tak, jak on to zostawił. Jedno zdanie kołaczące w myślach: " Tam mu jest lepiej". I wiara do końca życia, że jego duch do końca pozostanie z nami na ziemi. / fadetoblack
|
|
|
|
Nie mam zbyt wielkich wymagań. Właściwie tylko jedno: by na liście Twoich marzeń zakwitło moje imię. / fadetoblack
|
|
|
|
Słuchając muzyki - starych, dawno słuchanych piosenek - słucham historię mojego życia. / fadetoblack
|
|
|
|
Chciałabym, aby to wszystko okazało się jakimś cholernie paskudnym żartem. Przecież Ty żyjesz, prawda? Nie zabiłbyś się, nie zrobiłbyś tego nam wszystkim. Jesteś tu, prawda? Czuję Cię, wiem, że tu jesteś. Tylko pokaż się, proszę. / fadetoblack
|
|
|
|
Proszę, abyś mnie zabił. Nie chcę żyć długo, udając pozornie szczęśliwą, jeśli Ciebie nie będzie u mojego boku. Twoja nieobecność będzie jak katowanie mnie, mojego serca i duszy, ale nie spowoduje mojej natychmiastowej śmierci. Proszę więc, zabij mnie. Teraz. Natychmiast. Wolę dla siebie taki koniec - pragnę zginąć z Twojej ręki. Stań się moim mordercą, a potem już możesz odejść. / fadetoblack
|
|
|
|
Śmierć nie poczeka. Przyjdzie w najmniej odpowiednim momencie. A gdy to zrobi... Będzie bezlitosna. / fadetoblack
|
|
|
|
Dodaj komentarz
