 |
|
Nie mam nic, z krzyku tylko zdarte gardło,
ale nim wstanie świt po cichu powiesz, że było warto.
|
|
|
|
I śpiewa wichrom piekielny tryjolet, mając łzy w oczach - a w ręku pistolet.
|
|
|
|
Czasem potrzebny jest ból, by zrozumieć pewne rzeczy. Na własnej skórze czuć, by móc naprawić swe błędy.
|
|
|
|
Może umiem tylko ranić, dławiąc w sobie smutek nie mogąc go zabić i za nic stąd uciec.
|
|
|
|
To tu każdy dzień pokazuje mi drogę od chcę do mogę.
|
|
|
|
Jak prawda łapie oddech , nie duszę jej pępowiną.
|
|
|
|
I tak będę czarnym punktem drogi do twoich marzeń.
|
|
|
|
Sztuka nie umarła, choć wrażliwość tu kona.
Dziś różnice wartości, wczoraj różnice przekonań.
To wszystko koło nas, spójrz w oblicze prawdy.
Wyznawcy, świat bez uczuć jest martwy.
|
|
|
|
Składam pokłon przeszłości ja i moje życie.
Mam nadzieję, że przyszłość nie będzie jej odbiciem.
|
|
|
|
To życia detale, wśród dławiącej ciszy.
Talentu atrament i urywki z kliszy.
|
|
|
|
Wypłuczmy uczuciem goryczy szklankę,
po czym zespólmy w jedność każdą tkankę.
Dodajmy więc do wybranka wybrankę,
stwórzmy całość, zamiast być ułamkiem.
|
|
|
|
Nie pytając księżyca, ten ostatni raz
dzisiaj, na zgliszczach życia i niech kończy się świat.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
