 |
|
Wtedy jednak nic nie rozumiałem. Nie rozumiałem, że mogę skrzywdzić kogoś tak straszliwie, że osoba ta już nigdy nie dojdzie do siebie. Że można po prostu żyjąc, zranić inną istotę tak bardzo, że rana ta już nigdy się nie zagoi.
|
|
 |
|
Trzeba wszystko uporządkować. Musisz się zdecydować, czego chcesz się trzymać. Musisz wiedzieć, co trwa, a co przeminęło. I czasami ustalić, czego nigdy nie było. I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.
|
|
 |
|
Nadchodzą święta. Świąteczne porządki aby jutro wszystko wyglądało idealnie. Rodzinna atmosfera, składanie sobie co roku tych samych życzeń. Sztuczne ciepło, które kiedyś było prawdziwe. Tego roku tak bardzo brakuje śniegu aby poczuć tą magię, tak bardzo brakuje tej miłości i tajemniczości kiedy się było dzieckiem. Wszystko wtedy było takie magiczne. Oczekiwanie pierwszej gwiazdki i czekanie na mikołaja aby przyniósł nam prezenty. Dorastasz i wszystko się zmienia. [jestemjakajestemxd]
|
|
 |
|
Patrząc w lustro stwierdzam, że nie jestem tym samym człowiekiem i nie chodzi tu o wygląd, lecz zmieniło się moje nastawienie, poglądy, przyjaźnie które miały trwać wiecznie, ja się zmieniłam, trochę więcej ran, blizn na sercu. Już nie jestem tą małą dziewczynką, chyba już dorosłam...
|
|
 |
|
Trzeba wszystko uporządkować. Musisz się zdecydować, czego chcesz się trzymać. Musisz wiedzieć, co trwa, a co przeminęło. I czasami ustalić, czego nigdy nie było. I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.
|
|
 |
|
[…] im dłużej panuję cisza, tym trudniej ją przerwać.
|
|
 |
|
Kobiety najbardziej przywiązują się do mężczyzn, którzy potrafią ich słuchać, okazywać im czułość i doprowadzać je do śmiechu.
|
|
 |
|
"A teraz nagle ta cisza. Widoczna, dotykalna, można w ręce ją brać, przez palce przesypywać niczym piasek. Można zrywać ją jabłkami znad siebie, zatrząść nią jak drzewem. Nawet sprzęty zdają się być ciszą zalęknione. Nawet fortepian tchnie tą ciszą niczym wzdęte bydle. Ściany. Zegar. Ja sam czuję się wyciszony aż do niepewności. Czy to ja? (...) A może to nie cisza, może śmierć?"
|
|
 |
|
Boję się, że kiedy będziemy od siebie na wyciągnięcie ręki, wszystko się zepsuje. Nie będę już dla ciebie świętem, tylko codziennością. Niezmiernie trudno zachwycać się codziennością.
|
|
 |
|
Kobieta jest organizmem ultradoskonałym. Potrafi się regenerować po ekstremalnie ciężkich doświadczeniach. Przetrwa wszystko.
|
|
 |
|
Wieczór.. On najbardziej przypomina ludziom o samotności.
|
|
|
|