 |
|
Im dłużej nie odpisujesz, tym bardziej się boję, że napisałam coś głupiego.
|
|
|
|
a dziś wiem, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie.
|
|
|
|
jestem szorstka i ironiczna, wyczerpana wysiłkiem zachowywania pozorów.
|
|
|
|
Najważniejsze w życiu jest, żeby od czasu do czasu, nie za często, ale od czasu do czasu bywać szczęśliwym.
|
|
|
|
i nie wiedziała już czy trzęsła się z zimna, czy też dlatego że właśnie do niej dotarła prawda, która była tak cholernie oczywista.
|
|
|
|
To jest moja piaskownica! I tylko ja mogę w niej zakopywać łopatki!
|
|
|
|
strasznie mi z tego powodu wszystko jedno.
|
|
|
|
Nie jestem niemiła. Jestem realistką, a rzeczywistość bywa często okrutna.
|
|
|
|
by dogonić wiatr we włosach i śmiać się bez ustanku.
|
|
|
|
Jestem chodzącym sarkazmem, szarpiącą nerwy ironią, niewybrednym epitetem. Nie zmienię się.
|
|
|
|
Jestem oazą spokoju, pierdolonym , kurwa zajebiście wyluzowanym kwiatem na tafli jeziora
|
|
|
|
Nie była ideałem. Nie przypominała niczego, co piękne. Mówiła, że nie okazuje uczuć, ale robiła to mówiąc o nich. Próbowała być altruistką, bezskutecznie. Żyła po swojemu i chciała kogoś, kto będzie miał swój świat i znajdzie w nim dla niej miejsce. Nie chciała wiele, chciała jedynie mieć wszystko. Nie chciała podbić świata, tylko by ktoś go podbił dla niej, owinął w wielką czerwoną kokardę i dał jej w prezencie. Chciała spokojnego życia, w którym ciągle będzie się coś działo. Chciała żyć długo, ale nie dożyć starości. Umrzeć po cichu, ale żeby każdy o tym wiedział.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
