 |
|
Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać. Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów
|
|
|
|
Tylko ludzie wiedzieli, czym jest piekło, byli znawcami w tej dziedzinie.
|
|
|
 |
Zapamiętaj jedno: nie proś, nie błagaj, nie skoml o miłość. Nadejdzie dzień, kiedy i bez tego zostaniesz pokochana. Uwierz. / aniusssia
|
|
|
|
(...) Niósł piekło w sobie, tak jak my wszyscy - mały bagaż na plecach, którego przeważnie nie zauważamy, albo ogromną górę cierpienia, która przytłacza swoim ciężarem.
|
|
|
|
Nazwałeś ją Kotkiem? I pozwoliła ci? Trzy dni spędziłem w śpiączce, kiedy tak do
niej powiedziałem! A moje jaja nigdy nie doszły do siebie po tym, jak kopniakiem
wbiła mi je w kręgosłup!
|
|
|
|
Tajemnice zawsze wcześniej czy później ugryzą w dupę.
|
|
|
|
Godziny w samotności zmieniają ludzi i ich serca.
|
|
 |
|
Faceci - cholerny gatunek, lubiący bawić się uczuciami, robiąc nadzieje, rozkochując w sobie, a gdy się znudzi, najlepiej zostawić jak porzuconą lalkę i iść do kolejnej.. /ladyingreen
|
|
|
|
Nie płacz, nie okazuj tylko swoich słabości, jemu i tak to zwisa.. nie daj mu tej chorej satysfakcji, że jest dla ciebie tak cholernie ważny.. /;adyingreen
|
|
|
|
"Jedz do Hiszpanii ze mna i z Migelem, glownie ze mna, zwlaszcza ze mna, tylko ze mna, bez Migela"
|
|
|
|
|
Czytanie książek to dla mnie sposób na uśmiech, na który nie mam szans w prawdziwym świecie. Otwieram pierwszą stronę, a potem znikam między wierszami, gubię się gdzieś pod kropką w literze "i", uciekam pod daszek "T", śmieję razem z figlarnym "ę". To właśnie w książkach odnajduję siebie, zawsze gdzieś jestem, w jakimś zdaniu, w opisie bohaterki, śmiechu czarnego charakteru. Czytanie to mój sposób na życie, jedyna możliwość wyzwolenia z ram szarej rzeczywistości ogarniającej świat jak gęsta mgła nad łąką o poranku. Nie potrafię wyjść z podziwu, że autorzy oddaleni ode mnie wiele kilometrów potrafią wydusić ze mnie więcej emocji niż umiem nazwać. Kocham ten stan gdy nie mogę zasnąć bo jeszcze jedno zdanie, bo strona, bo rozdział, jednak nienawidzę smutku gdy rozdziały, strony, zdania się kończą a bohaterowie przestają istnieć. Wszyscy umierają z chwilą spojrzenia na ostatnią, smutną kropkę i pusty napis KONIEC./bekla
|
|
|
|
Dodaj komentarz
