 |
|
wiesz jak to jest kiedy masz świadomość,że nigdy nie będziecie razem? kiedy on wybrał inną drogę życiową, samotność. więc nie płacz za każdym razem kiedy się poklocicie, bo zawsze możecie się pogodzić. a My? My nie mamy nawet szans.
|
|
 |
|
głowa na poduszce i usilne utrzymywanie się na powierzchni tego świata. nieobecny wzrok i próby złożenia składnego zdania na zadawane mi pytania. z nim nie było lepiej; desperackie wygrzebywanie wszelkich oszczędności, by wyjść i zachlać się, choć przez jedną noc nie pamiętać. uczucie wciąż było namacalne. stykające się opuszki palców...
|
|
|
|
wrócić do tamtych dni,kiedy z napięciem czekałam na spotkanie z Tobą. do dni, w których byłam tak bezwarunkowo szczęśliwa.
|
|
|
|
lubię ten subtelny dotyk, oczywiście, że lubię - jak każdy inny w jego wykonaniu. ale nie on oddziałuje na mnie najbardziej. kocham, gdy mocno zaciska swoje palce na moich - jakby ze świadectwem tego, że jeszcze dużo dotyku zostało, jest i będzie, choć z czasem stopniowo zacznie się wyczerpywać, aż w końcu ustanie przy ostatnim pożegnaniu.
|
|
|
|
nie trzyma mnie tu zemsta czy pozytywne relacje. ciekawość - nęka mnie to cholerne zastanowienie, co jeszcze idiotycznego życie obmyśla, by bolało mocniej.
|
|
|
|
dziś, gdy zapytali mnie o przeszłość, o tamten odcinek, nie wiedziałam. na pytanie o datę, udzieliłam błędnej odpowiedzi. minęły prawie trzy lata i dopiero teraz mogę stwierdzić, że nie przywołam tamtych obrazów, jak wczorajszych sytuacji. zatarły się na przestrzeni czasu. nie zapomniałam. wciąż widując go, moje serce zaczyna mocniej kołatać ze strachu. nie kocha go, ale boi się kolejnej próby wymierzenia ciosu.
|
|
|
|
z szerokim uśmiechem wyobraża sobie to wszystko. kilka wspólnych lat zapakowanych już do pudła przeszłości. tą teraźniejszość, która ma powstać. irracjonalne detale w postaci wspólnego mieszkania i spalonych naleśników podanych na śniadanie do łóżka. dom, syn i wieczory spędzone przy lampce białego wina i drewnie pękającym w kominku. jedyne przed czym protestuje to oddzielnie brana kąpiel, argumentując to tym, że dwadzieścia minut każdego dnia beze mnie kiedyś będzie nie do zniesienia.
|
|
|
|
pobielałe kostki na rękach od zaciskania ich na jego dłoniach. odpowiedź upartego wzroku z domieszką czułości, dopicie piwa i inne ramiona odciągające mnie na bok z krótkim 'nie patrz, idziemy'. dudniące w uszach zapewnienie, że robi to dla mnie, że ten typ nigdy więcej mnie nie tknie. zero odpowiedzi na to, iż ja nie chcę. potem te ramiona wracają zawsze, z krótkim 'mówiłem, że nie masz się o co martwić', a mimo wszystko, za każdym razem zagryzam z nerwów wargę i nie zapowiada się na razie na zmianę.
|
|
|
|
zadzwonił budzik, już czas wstać. pora przykleić ten sztuczny uśmiech, zagryzać wargi,aby nie płakać kiedy przypomnisz mi się. byle do nocy, kiedy sama w łóżku ze swoją samotnością będę leżała bezsilni, a moje serce po raz kolejny pęknie na milion części, których sama nie dam rady skleić.
|
|
 |
|
to cholernie świetne uczucie, gdy stoisz obok tego ogromnego zwierzęcia, w jego oczach widzisz złość, podchodzisz bliżej, przytulasz go do siebie, całujesz w pysk i głaszczesz delikatnie, tak by nie czuł się nieswojo, łapiesz za wodze i ruszasz przed siebie, czujesz chłód, stukot kopyt i wiesz, że to właśnie jazda konna wyzwala w tobie największe emocje. przecudowne uczucie ♥ / notte.
|
|
|
|
czasami ból zbyt mocno ryje ogromną bliznę w mojej psychice. czasami jest tak cholernie trudno iść przed siebie, jak gdyby deszcz, śnieg i grad torowały drogę. czasami opadam sił, ale wiesz co? przynajmniej wiem, że mimo tego trudnu, jestem coraz bliżej swojego wymarzonego celu. / notte.
|
|
|
|
- rób jak uważasz. ja dam radę, jak zawsze - będzie dobrze, zobaczysz - co masz teraz na myśli? - zgadnij - nie wiem... już się w tym gubię - kocham Cię.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
