 |
|
Nie do wiary, jak nam się drogi rozeszły,
choć tak długo przecież szliśmy
w tym samym kierunku.
olga wojciechowska
|
|
|
|
Zajrzałam w jego poważne oczy. Ukazywały wszystko, co było w nim bezbronne i czyste. Tę jego część, która pragnęła tylko mnie chronić, zachęcać, bym stawała się kimś lepszym, dać mi szczęście. Okazywał to w tak prosty i szczery sposób, że zrobiło mi się ciepło na sercu. Jeśli czegokolwiek byłam pewna, to tego, że mnie kochał.
|
|
|
|
“Prawdziwy dom to nie mury, podłogi i tynki, lecz osoba, dzięki której po całym dniu pracy chcemy wracać w to samo miejsce, bo tylko tutaj czujemy się bezpiecznie i pewnie. Bo tylko tutaj odpoczywamy i zbieramy siły przed kolejną walką”.
|
|
 |
|
dziewczyny.. tak naprawdę wszystkie popełniamy jeden błąd. tym błędem są oczywiście faceci.
|
|
|
|
nie powiesz mi chyba, że rezygnujesz już na starcie.
|
|
|
|
imponująca radość przetrwania to podstawa po ciężkim dniu.
|
|
|
|
o tyle dobrze, że humor poprawiam sobie zakupami.
|
|
|
|
na bank uwierzę w twoje przepraszam.
|
|
|
|
jak myślisz, pozwolę ci wrócić?
|
|
|
|
a popatrz, jednak istnieję.
|
|
|
|
chciałabym dla ciebie jak najlepiej, ale coś cholera nie mogę.
|
|
|
|
przepraszam wszystkich, że nie umiem być każdym i każdą.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
