 |
|
Nie wiem jak żyć. //bereszczaneczka
|
|
|
|
Opowiadałam Ci chaotycznie zatrzymane w pamięci chwile, a Ty układałeś jedną koło drugiej, budując z nich moje życie, mój świat..
|
|
|
|
A jednak potrzeba mi Twoich słów i trzeba Twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze ? Może będę się mniej bała, może będę usypiała spokojniej..
|
|
|
|
i.... nie chce chcieć. //bereszczaneczka
|
|
|
|
Czasami ktoś pyta o Ciebie...zastanawiam się wtedy co Ty mówisz, gdy nasi wspólni znajomi pytają o mnie. //bereszczaneczka
|
|
|
|
Daj mi choć jeden powód, a wstanę i pójdę dalej. //bereszczaneczka
|
|
|
|
Wspomnienie Ciebie przychodzi tak nagle, a wraz z nim przeszywa mnie ból, rozpacz i cholerna potrzeba Twojej obecności. //bereszczaneczka
|
|
|
|
To bardzo boli i stanowczo zbyt długo się goi. //bereszczaneczka
|
|
|
|
Ja tylko znów chce Cię mieć przy sobie. //bereszczaneczka
|
|
|
|
I boli bardzo, ale to nic.... od tego bólu znacznie gorsza jest ta pieprzona bezsilność, świadomość tego, że nie można zrobić już nic. //bereszczaneczka
|
|
|
|
Coraz częściej jest mi wszystko jedno i milczę coraz częściej..
|
|
|
|
Bywają ludzie z którymi łączy Nas dziwna więź. ludzie, którzy teoretycznie są Nam obojętni, ale gdy odchodzą - Nasz świat staje się całkiem inny. ludzie, których słowa nie są nam niezbędne do życia, ale gdy milczą - coś jest nie tak. ludzie, których Nasz mózg nie potrzebuje, ale za którymi serce jednak wciąż się ogląda. ludzie, którzy zawsze pozostaną dla Nas dziwną zagadką, której nie da się rozwiązać. / veriolla
|
|
|
|
Dodaj komentarz
