 |
|
"Wszystko sprowadza się do ostatniej osoby, o której myślisz przed snem. Właśnie tam jest Twoje serce." ❤
|
|
|
|
Na tych słodkich zdjęciach nie widać, że igramy z losem
Wiesz, co było potem
Zasypiasz w jego objęciach i widzę, jak odwracasz wzrok
Słyszysz tylko mój głos
|
|
|
|
Pamiętam wszystkie momenty, co dały więcej niż jeden blask
Który oślepił serce, uśmiech do zdjęcia, a w oczach strach
Kiedyś ktoś odejdzie, czekasz na puentę, uwierz jak ja
Ale mam kurwa dosyć, nie wiem, czy chcę słuchać siebie czy świat
|
|
|
|
Dementi to zaprzeczenie lub sprostowanie informacji. Dziewczyna o której mówi Emes zaprzeczeniem wszystkich innych kobiet, była wyjątkowa. Inne kobiety męczyły się, próbując się z nią porównać, bo nie miały szans być jak ona.
|
|
|
|
Twoje drugie imię to Dementi
Męczy je, gdy porównują się z tobą i słusznie
Wiem że kilka tych scen kiedyś wróci do mnie, ale ty już nie
Leżeliśmy nago tak, znałaś mnie jak nikt inny
Patrzyłaś jak zmieniam się z chłopca w mężczyznę
Blanty, wóda i sex, spacery nad Odrą, gdy nowy dzień
Witał nas inaczej niż wszystkich, z Tobą mógłbym mówić zawsze i nigdy
Nigdy, nigdy, zawsze i nigdy
Nigdy, nigdy, zawsze i nigdy
|
|
|
|
I zbyt liniowo odbębniają swoje do 17 w robo
Takich miałaś wielu chętnych bez przerwy, to nie dla ciebie dancing
|
|
|
|
Mieliśmy iść w swoją stronę, wiem, inni od innych, stąd uciec gdzieś
A uciekliśmy od siebie, to życie przewrotne jest
Chciałaś dotykać świata, wiem, uczyłaś się pływać, latać też
Przez Cenoty w Jukatan do Tamy Verzasca
Dobrze, chciałem tam być, słowo, być z tobą, a nie jakoś żyć obok
Nie nazwałbym tego łatwą drogą
|
|
|
|
I myślę że byłoby fajnie być zawsze tak bardzo blisko, tak bardzo blisko
Te kolorowe koktajle i światła jak hardcore disco, ulotne to wszystko
I nie sądziłem naprawdę, że upadniemy tak nisko, tak nisko
Jak mamy żyć na poważnie, gdy nagle odchodzisz milcząc, odchodzisz milcząc
|
|
|
|
Dlaczego znowu się zawijasz, kiedy potrzebuję tylko ciebie tu?
Też czuję, że życie nas mija, a my pielęgnujemy swój ból
Już nie dzwonimy do znajomych, bo zapomnieli o nas dawno, gdy
Wybraliśmy różne strony i teraz to jesteśmy ci źli
|
|
|
|
zgubiło się wielu
Obłoki dymu, brudne lampy
Choć do mnie, mała
Nie znam tej szmaty
To, że do mnie pisała to Instagram, nic poza tym
Widziałem całe życie tej nocy
Tego nie było, zamknij oczy
|
|
|
|
To pojebany sen jest
To ‘nie damy się’ to tylko garstka
By się nie poddać, nie zabić, nie zachlać, nie spalić ze wstydu
Wiara wielkości jest naparstka
Wróć do domu, to namiastka, gdy znowu szukam spokoju
W twoich oczach w moim pokoju
To daje radość mi jak gwiazdka
Zerwana dla dziecka z nieba
My mamy sojusz
Jesteś dla mnie jak Alcatraz
Nikt nie postawi się tej armii
Jebać rządy i wszyscy marni
Zimne spojrzenie, sprane trampki
Trzymam za rękę swoją barbie
I ciągle się śmiejemy; Eddie Murphy
I życzą nam żebyśmy byli martwi
Ale za dobrze znam to miasto i jego zakamarki
Jest śmieszno-strasznie; Garfield Marty cienie szansy,
Ale twoje źrenice są jak skarby
Twoje usta to kolejne frazy mojej mantry
Lubisz jak mówisz głupstwa i gubisz fanty
I choć lubię jak się wkurzasz, nie krzycz na mnie, odkryj karty
Pozory stylu, to tamte lalki
Nikt nie wie kim się staję gdy zagrzewasz mnie do walki
A za dużo powrotów na tarczy
Ty nie masz nikogo, a mi chyba wystarczy
Już tych brudnych spelun, w których
|
|
|
|
Wszyscy jesteśmy częścią większej całości
I każdy z nas w jakimś stopniu tworzy rzeczywistość wokół nas.
Często o tym nie myślimy,
Ale wszystkie nasze czyny mają konsekwencje
I wpływają na innych.
Nikt z nas nie jest święty... ja też nie.
Powinniśmy chyba czasem bardziej zastanowić się
nad tym co robimy.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
