 |
|
W ciągu minuty tyle może się wydarzyć. To lub tamto. Trochę tego i trochę tamtego. Lub całe tamto i nic tego. Ponieważ ty decydujesz co jest ważne, to czy tamto.
|
|
|
|
a czasami po prostu siadam i płaczę, bo bezsilność przewyższa wszystkie uczucia.
|
|
 |
|
Nie rób takich rzeczy, bo ja później nie umiem już myśleć.
|
|
 |
|
Trochę to dziwne. I smutne. Ta świadomość, że z czasem zapomina się coraz więcej, że człowiek dorasta, a jego umysł coraz bardziej dąży do racjonalności. Skupiając się na zmartwieniach dnia codziennego, człowiek przyzwyczaja się do ograniczeń narzuconych mu przez dorosłość. Nawet marzenia - o ile człowiek marzy - tracą znamiona cudowności i ujmują tylko to, co jest w zasięgu możliwości, nigdy nie wykraczając poza tę cienką granicę fantazji. I dorośli dziwią się, że ich życie jest pozbawione smaku. Wygasa w nas ta iskierka, ten pęd do przygód, do wiary w baśnie, do tworzenia nowych rzeczywistości. Lód naszej wiary topnieje i nasze zamki zanurzają się w wodzie. Wcale nie podoba mi się ta dorosłość.
|
|
|
|
A Ty? Ile razy wykręciłaś się od spotkań z przyjaciółmi, twierdząc, że masz naukę a nawet nie zajrzałaś do książek tylko siedziałaś w domu i się zadręczałaś, zagłębiałaś w smutku?
|
|
|
|
najtrudniej jest widzieć słońce.
wierzyć w słońce,
i nie czuć ciepła
|
|
|
|
Dobrzy przyjaciele, dobre książki i spokojne sumienie. Tak wygląda idealne życie.
|
|
|
|
Kiedy przestaniesz gorączkowo szukać drogowskazów i dokładnych map poczujesz, że świat sam Cię prowadzi. W najlepszym dla Ciebie kierunku.
|
|
|
|
Nie w szarych smutkach i nie w uwiązaniu,
nie w braku uczuć i nie w nudzie też,
Nie w kokainie i nie w poplątaniu,
Zgubiłam anioła takiego jak ty
|
|
|
|
Wzięłam sobie wolne od dzisiejszego dnia. Od szkoły , znajomych i całego tego otaczającego mnie syfu. Wyłączyłam telefon , posprzątałam mieszkanko , zrobiłam obiad . A teraz siedzę słuchając muzyki i popijając drinka ( tak wiem dopiero po 16 , a w szklance mam więcej wódki niż soku bananowego i lodu razem ;)) rozkoszuje się tak cudowną chwilą , gdy otacza mnie tylko głos Słonia < 3 /r23
|
|
 |
 |
Jesteśmy tak samo samotni jak nasze serca. Żyjemy wśród wielu ludzi, ale czujemy tą pustkę, której nic nie jest teraz w stanie zapełnić. Siedzimy sami w swoich mieszkaniach i zastanawiamy się dokąd pójść. Popełniliśmy jeden błąd, który sprawił, że nie potrafimy się odnaleźć w własnej rzeczywistości. To całe nasze życie właśnie tak działa, że jedna zła decyzja, źle dobrane słowo może sprawić, że wszystko to, co dotychczas sobie układaliśmy tak po prostu runie. Życie jest strasznie przewrotne. Nigdy nie wiesz czego możesz spodziewać się od losu, więc najlepiej jak nie będziesz niczego planował. To naprawdę nie ma sensu. Widzisz, układaliśmy sobie w głowach wspólną przyszłość, a teraz każde z nas jest w innym miejscu i jedyne co robimy to wspominamy te chwile, które udało się nam przeżyć razem. To wszystko tak świetnie pokazało nam, że niczego nie da się przewidzieć, a los gotuje każdemu z nas przeróżne niespodzianki. / napisana
|
|
|
|
jej serce już chyba nie umiało wydobyć z siebie ani grama miłości / podobnodziwka
|
|
|
|
Dodaj komentarz
