 |
|
ona miała czuć się dobrze, on miał czuwać. coś pękło, kiedy przyszła codzienność i wiesz co? zaczęli żyć na odpierdol. brak szkoły i pracy i kłótnie, bezsenność i poszło się jebać im całe ich piękno
|
|
|
|
póki co, serce mam zatrute, a uśmiech na twarzy bardziej gorzki, niż smutek
|
|
|
|
sam już nie wiem jak dobrze znam to i który raz jestem sam na sam z tym
|
|
|
|
nie daj ranić się sentymentom, życie jest piękne, wczoraj w niebie, dzisiaj w piekle..
|
|
|
|
czuję na sobie dłonie, brzydzę się swoich wspomnień. przerywa ciszę dzwony, w głowie toczę znów wojnę, myślę że to jest chore, ile bym dała, żeby zapomnieć.
|
|
|
|
jeśli to jednak start, choć nie umiem myśleć o jutrze, wiem, że jutro też chcę budząc się widzieć Twój uśmiech
|
|
|
|
przestań szlochać, dobrze wiesz że zawsze będę Cię kochał i dobrze wiem, że Ty będziesz zawsze mnie kochać. proszę nie płacz, nie pytaj mnie bo po co, każdy w końcu się zmęczy musi zasnąć, odpocząć
|
|
|
|
choć nieaktualne, uderza z tą samą siłą
|
|
|
|
może zacznę od tego ze się znów w nie wyspałam, cała noc rozmyślałam o chwilach na oddziale
|
|
|
|
Dodaj komentarz
