przepraszam tych, co powinnam. za to, że jestem taka trudna. za niewypowiedziane myśli. za zbyt skomplikowane słowa, że mówię: " odejdź ", myśląc : " zostań " . za chwilę milczenia i brak znaków życia.
Udawana obojętność, tworzenie bariery uczuciowej i próba oddalenia się jest tylko przykrywką strachu. Strach przed stratą tego co najcenniejsze. //lubbel