 |
|
bo tu M jak Melanż, a nie M jak Miłość
|
|
|
|
nasze kobiety cię zgaszą, jeśli je zaczepisz,
bo czytały nieco więcej niż horoskop i przepis.
|
|
|
|
wczoraj nie widziałem tego co dziś widzę, wtedy przyjaciele a dziś się nimi brzydzę
|
|
|
|
zanim powiesz o mnie źle, najpierw k*rwa pogadajmy,
bo napinasz się jak stringi, a potem grzejesz jak czajnik
|
|
|
|
skup się na tym co kochasz, nie na tym jak to odbiorą ! :))
|
|
|
|
nie całuj mnie jak kobietę, skoro chcesz traktować mnie jak dziecko
|
|
|
|
i wtedy zrozumiałem, dlaczego artyści kochają cierpienie, w tych pojazdach komunikacji miejskiej dotarło do mnie, dlaczego poeci i malarze upijają się do nieprzytomności. Ponieważ potrzebują cierpienia, żeby lepiej widzieć, żeby kiedy już sięgnęli dna swego upadku, ujrzeć to, czego nie widzą inni, co dotyka samej istoty człowieczeństwa i tego, co wokół.
|
|
 |
|
ot tak błądzi w mojej wyobraźni, a jego imię przemyka, gdzieś pomiędzy milionem codziennych słów. widzę go na nowo, w myślach, wspomnieniach, i wciąż zerkam na tych kilka zdjęć, na których trzyma mnie na rękach i całuje w policzek, czy też kłóci się, po czym ściska z całej siły i nie chce puścić, gdzie droczy się ze mną i łaskocze przy wszystkich, i tych, gdzie trzyma mnie za rękę, obiecując nie puścić jej już nigdy więcej. wiesz, chyba cały czas go potrzebuję, wciąż, jak tych codziennych promieni słońca idąc do szkoły, jak tego chłodnego powiewu wiatru muskającego policzki, podczas nocnych spacerów, wciąż tak samo, takiego jaki był, jakiego kochałam i jakiego go miałam, wciąż Jego. / endoftime.
|
|
|
|
czujesz się lepszy? to przyjdź, to udowodnij
|
|
|
|
nawet przez myśl mi przeszło jak to wciąga, chciałem tylko puszczać kółka i nauczyć się zaciągać
|
|
|
|
'tęsknię' to jedno słowo nie wyrazi tego, jak bardzo brakuje mi każdej z tych komicznych rozmów, banalnego uśmiechu na twarzy, na co dzień przypominającego o fragmentach szczęścia, którym On nadawał sens. jak bardzo brakuje mi jego głosu, śmiechu, tych nocnych spacerów, i buziaków na dobranoc, każdego z porannych przytuleń czy śniadań w łóżku, śmiertelnych łaskotek, chwil powagi i nagłego wybuchu śmiechem, nawet tych małych kłótni, po których i tak nie potrafiliśmy bez siebie wytrzymać. nie wyrazi tego, jak cholernie bardzo brakuje mi Jego. / endoftime.
|
|
 |
|
przyszłość zaczyna sie dzisiaj, nie jutro.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
