|
Ja wiem, po co ja żyję. Sensem mojego życia jest zasłużyć na to, żeby mnie ktoś trzymał za rękę, gdy będę umierał.
|
|
|
"Czuliśmy się trochę osamotnieni i wytrąceni. Więc postanowiłem, że będziemy trzymać się razem. Wcale nie byliśmy w sobie zakochani, tylko smutni."
|
|
|
Idzie jesień, będzie psychicznie trudniej.
|
|
|
"(...) zamiast oczekiwać, że mi się uda, i popadać w rozpacz, kiedy nie dostaję tego, czego chcę, niczego nie oczekuję i jeśli od czasu do czasu osiągnę coś drobnego, czuję niemałe zadowolenie."
|
|
|
Wszystko ma swój czas. Samobójstwo też ma swój czas. Jak człowiek nie zdąży się zabić w odpowiednim momencie, musi potem żyć na darmo. I wielu, nieskończenie wielu ludzi tak żyje. Żyją tylko dlatego, że nawet na samobójstwo za późno. Tak jest.
|
|
|
przepraszam Cię że mojego dotyku już nie poczujesz
|
|
|
zrywam się nocami, cały zalany potem, a lekarz mówi mi, że to lęki wstrząsowe serca
|
|
|
jestem tancerzem, bo mam dwie partnerki, depresję i apatię, jak wątrobę i nerki
|
|
|
nauka empatii tego chcę od życia, ale jak wezmę Cię za rękę, czuję brak szczerości
|
|
|
"Powinienem się cieszyć, ale jest mi smutno i niepewnie - powiem Ci szczerze, że miłość to wspaniałe uczucie, ale przy tym wszystkim to człowieka jednak wykańcza.
Nie wiem czemu, ale ja zawsze daję z siebie zbyt wiele."
|
|
|
"(...) gdy jesteśmy młodzi, często nie wiemy jeszcze, czego tak naprawdę pragnie nasze serce. Dręczy nas obawa, że przejdzie nam coś koło nosa, i choć mamy przed sobą całe życie, wydaje nam się, że czas przecieka nam jak piasek przez palce. Boimy się, że jeśli nie zrobimy czegoś od razu, to nie zrobimy tego nigdy."
|
|
|
Od jakiegoś czasu zauważyłam, że się duszę. Najpierw tylko we wtorki, potem co drugi dzień, a teraz ciągle, nawet w niedzielę. Ja potrzebuję przeciągu, szerokiej skali, czynów ogromnych.
|
|
|
|