 |
|
nie da się opowiedzieć, jak bardzo można kogoś kochać. możesz używać różnych słów, starać się to zobrazować - ale nigdy nie uda Ci się wyrazić tego, jak pięknego uczucia doświadczyłeś.
|
|
|
|
tylko nie mów, że masz miejsce w sercu dla mnie i dla niej, bo ja jeszcze cała do niego nie weszłam, a już mi tu ciasno... / net
|
|
|
|
- Obiecałeś, że przyjdziesz o dziesiątej. Umierałam ze strachu! - To tylko osiem minut. - Chciałbyś umierać przez osiem minut? / net?
|
|
|
|
i to jebane uczucie, kiedy wszyscy wokół Ciebie dobierają się w pary, a ty usychasz z tęsknoty do kogoś, kogo nigdy nie będziesz miała...
|
|
|
|
to śmieszne, że niezależnie od tego, co działo się minionego dnia i jakie miało znaczenie, każdego dnia pierwszą myślą i tak jesteś Ty.
|
|
|
|
tak naprawdę jestem gotowa na to, aby stracić wszystko, co mam. jedyne, czego nie przeżyję to straty Ciebie, bo wiem, że kiedy zabraknie mi wszystkiego - Ty to doskonale zastąpisz.
|
|
|
|
bo widzisz, dla mnie paradoks pierwszego września nie polega na strachu przed nauką, ale na paraliżującym serce uczuciu, stania z Tobą twarzą w twarz.
|
|
|
|
miesiącami uczyłam się sztuki zapomnienia i znieczulenia. i kiedy myślałam, że opanowałam ją już do perfekcji... spotkałam Ciebie.
|
|
|
|
kiedyś myślałam, że najgorsze, co może być to ta pieprzona obojętność, kiedy druga osoba nie wie nawet o Twoim istnieniu. teraz jednak wiem, że jeszcze gorsza jest obojętność, kiedy druga osoba doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że jesteś, ale i tak ma cię w dupie.
|
|
|
|
podobno człowiek jest w stanie przyzwyczaić się do wszystkiego... więc, do cholery, proszę, daj mi instrukcję, jak mam się przyzwyczaić do braku Ciebie, bo ja, kurwa, tego nie potrafię...
|
|
|
|
bo widzisz, odkąd odszedłeś, moje wieczory nie polegają już na oglądaniu komedii, czytaniu książek, czy pisaniu ze znajomymi. od teraz każdy wieczór spędzam z herbatą w ręku, czytając nasze wspólne rozmowy na gg - moje jedyne źródło szczęścia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
