 |
|
a tak naprawdę to gówno o mnie wiesz,bo sam przyznaj że nie masz pojęcia o tym że uwielbiam gołąbki ale zawsze jem sam farsz,że kiedy jest mi źle to idę do sklepu i kupuję masę słodyczy,że nienawidzę rano jeść śniadań bo później jest mi niedobrze,że uwielbiam być złośliwa i sprawia mi to przyjemność,nie masz pojęcia o tym ile słodzę,że tak naprawdę moje włosy to burza loków a nie proste druty,które uzyskuje dzięki codziennemu rannemu prostowaniu,że jestem potwornym leniem u trudno mnie rano zerwać z łóżka,nie masz zielonego pojęcia o mojej przeszłości,o tym że kiedyś kogoś bardzo mocno kochałam,aż za mocno...NIE MASZ O NICZYM KURWA POJĘCIA!Teraz tylko proszę nie pierdol jak świetnie mnie znasz..
|
|
 |
|
Świat zawisł na krótkim sznurowadle; niech wszyscy chowają głowy, niedługo spadnie. Kakaowy spłynie deszcz.
|
|
|
|
Papieros mi zgasł w gardle.
|
|
|
|
Siedzimy na dachu, łapiemy garściami toksyczne powietrze - zamieniamy ciszę w chichot straconych dusz.
|
|
|
|
Oddech wstrzymany hukiem tłuczonego szkła, Twoje namiętne odbicie ust na kołnierzu szklanki.
|
|
 |
|
Zobaczyłem jak płaczesz i to była najgorsza chwila w moim życiu. Wiem,że zadałem Ci wiele bólu,najdziwniejsze jest to,że tak na prawdę chciałem uczynić Cię szczęśliwą,chciałem żebyś była uśmiechnięta.Miałem mnóstwo czasu żeby przemyśleć kilka spaw,wiem że nie zawsze postępowałem właściwie, ale chce to zmienić.
|
|
|
|
uwielbiałam jak się na mnie złościł. nikt nie potrafił tak uroczo, marszczyć czoła jak on. krzyczał na mnie jak na małą dziewczynkę. a ja się tylko uśmiechałam, doskonale wiedząc, że to nie potrwa długo, że zaraz podejdzie i mnie przytuli w ramach przeprosin.
|
|
|
|
Czasami chciałabym tak po prostu stać z tobą i marznąć pośród białych ulic. Nie zwracając uwagi na mijający czas, przechodniów i mróz panujący na dworze. Ukryłabym twarz w twojej szyi, a ty przytulałbyś mnie swoimi silnymi ramionami, szepcząc że nie mam czego się już bać. I wiesz ? Mogłabym już wiecznie trwać w tym szczęściu.
|
|
|
|
Wyszedł z domu. Nie kłopotał sobie głowy z zamknięciem drzwi na klucz. Wszystko co miał najcenniejsze stracił kilka miesięcy temu. Kiedy trzymał ją za rękę w karetce... Kiedy sekundy niczym wieczność dłużyły się niemiłosiernie. Kiedy lekarz oznajmił mu, że ona nie żyje. Cała jego radość życia niczym balonik pofrunęła wraz z nią do nieba. Wsiadł do samochodu. I jak co wieczór przecina mokre od łez ulice. Tęskni. Każdego dnia, kiedy musi wstać rano do pracy. Każdej godziny, kiedy telefon milczy jak zaklęty, bez żadnej wiadomości od niej. Każdej minuty, kiedy brakuje żywych wspomnień jej wczorajszego uśmiechu. Każdej sekundy, kiedy jego myśli wypełnia ból po jej stracie. Tak bardzo ją kocha.
|
|
|
|
i to nieustanne czekanie, napisze, nie napisze. wchodzisz w jego okienko i myślisz ' nie, to on powinien '
|
|
|
|
objął mnie i przyciągnął do siebie. położyłam głowę na Jego piersi, wsłuchując się w bicie Jego serca. szeptem, wprost do ucha, złożył mi deklarację tego, jak bardzo tęsknił. zamknęłam oczy. ze szczęścia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
