 |
|
~Raz na noc daj utonąć mi proszę.
/Sprzedać serce na rynku za grosze.
/Bym poczuła ten grzech, jak przeszywa na wskroś.
/Boga płacz, ludzi śmiech i bezradność Twych rąk.
/Daj utonąć mi proszę..
|
|
|
|
Najciężej mi jest być na bieżąco w moim życiu..
|
|
 |
|
Nigdy nie zdawałam sobie sprawy, że tak bardzo mogę za nim tęsknić. Od czasu jednego wieczoru pod gołym niebem tak wiele się zmieniło. Serce zaczęło jakoś mocniej bić, a on stał się najważniejszym człowiekiem na świecie. Tęsknię, wracaj Damian. /nieczaskajmifurtkom
|
|
|
|
~Jeszcze raz mógłbym zmienić kształt, rozpiąć skrzydła i frunąć nie zważając na strach..
|
|
 |
|
Właściwie rzeczy trudne zazwyczaj są tymi właściwymi.
|
|
|
|
~Na twardym dysku mózgu już nie mieści mi się gniew..
|
|
 |
|
Zamknij oczy i wyobraź sobie szczęście. Co widzisz? Trzymasz kogoś za rękę?
|
|
 |
|
Możesz przeżyć całe życie, nie dostrzegając, że to, czego szukasz, jest tuż przed Tobą.
|
|
|
|
"Zaniemogły ze strachu, zagoniły się w szaleństwie
/Myśli złożone, marzenia bezsenne.
/Lekko pozacierały się granice między dobrem a złem.
/W każdą stronę rozbiegły się znaki jak psy..." ..
|
|
 |
|
Wiesz jak to jest kiedy odchodzi ktoś kogo kochałeś? A ty nie jesteś w stanie zobaczyć jego ostatnich kroków. I nawet kurwa brakuje czasu i odwagi by zapytać - dokąd idziesz.
Bo jeśli ktoś znika z dnia na dzień i zostawia cię samego. To trzeba powiedzieć że jest to obojętność, zabawa albo po prostu straszne skurwysyństwo.
|
|
|
|
Człowiek budzi się rano i odczuwa że wszystko wokół jest spierdolone. Ludzie za oknem, kawa, herbata. Dzisiejszy dzień, następna godzina. I pewnie mógłbyś jakoś z tym walczyć. Choćby zamknąć oczy, nie pić spierdolonej kawy albo herbaty, nie otwierać okna, nie słuchać ludzi. Ale dzień zacznie się i skończy.
To jest tak zwana realność, zwykłe codzienne sprawy, rozterki. Coś co będzie onieśmielać, wkurwiać, rozrywać na strzępy. Całe spierdolenie powiązane jest z rzeczywistością, na falach której dopłyniesz do brzegu albo się utopisz.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
