 |
I gave you house, you gave me home.
I gave you touch, you gave me warmth.
I gave you mind, you gave me heart.
I gave you attention, you gave me love.
For everything you gave me and I didn’t appreciate, I am sorry now.
For everything I did that made you suffer, I beg for forgiveness.
True love it is, as it takes a strong person to say sorry, and even stronger one to forgive.
And if I had to choose, I would choose you a thousand times.
For that you are the first in my life that made me feel and love so much.
|
|
 |
"Najlepsza miłość to ta, która budzi duszę, pcha nas ku lepszemu, rozpala w sercach ogień, a w duszy sieje spokój."
|
|
 |
Jesteś wszystkimi kolorami jednocześnie, w największej ich jaskrawości.
|
|
 |
“Właśnie wróciłem z miejsca, gdzie byłem duszą towarzystwa, a z ust mych płynęły nieustannie dowcipy, śmiali się wszyscy, byłem podziwiany - ale myślami byłem daleko, na krańcu świata."
|
|
 |
”Ale z czasem zrozumiałam, że nasza znajomość jest już historią. Mimo to tęskniłam. Życie to jedna wielka tęsknota.”
|
|
 |
"Najbogatsi budują sieci. Wszyscy inni szukają
pracy.”
|
|
 |
"Nigdy nie należy sądzić, że w życiu przeżyliśmy już wszystko".
|
|
 |
"Płacimy tak drogo za nowe doświadczenia ponieważ nie wykorzystujemy starych".
|
|
 |
After the fire comes the rain, after the pleasure there's pain, even though we broke for the moment, we'll be ballin' again, I am unstoppable...
|
|
 |
Najbardziej na świecie boję się zapachów i przemijania. Zapachów - bo przypominają szczegóły i potrafią przenosić w przeszłość. Ukłuć. Są jak wehikuł czasu. Jak czarodziejska różdżka, za pomocą której można zmienić wymiar.
Przemijania, bo nie lubię pożegnań. A czas jest bezwzględny i zabiera. Uśmiechy, smaki kaw, ludzi... biżuterię na policzkach zostawia - łzy.
I jeszcze boję się siebie... Że się spóźnię. I że nie spotkamy się przypadkiem w tym samym miejscu i czasie...
|
|
 |
Help me out of this hell...
|
|
 |
Oh,you can't hear me cry, see my dreams all die from where you're standing on your own.
it's so quiet here and I feel so cold,
this house no longer
feels like home...
|
|
|
|