 |
|
bo przecież podobno każdy ma swoją pulę szczęścia...
|
|
|
|
"(...)okazuje się, że ludzie są do siebie podobni niemal jak dwie krople wody. Zwłaszcza w okresie dorastania i wczesnym okresie dorosłości. Na ogół mają takie same przeżycia i myślą tak samo, lecz jakimś sposobem nikomu nie udaje się uniknąć przeświadczenia, że jego doświadczenia są jedyne w swoim rodzaju."
|
|
|
|
Rano obudziła się z nadzieją
jednak im dłużej mijał dzień,tym szybciej ona spieprzała.
|
|
|
|
Muszę ochłonąć. Zdecydowanie.
.. wypośrodkować się między tym wszystkim, co mną trzepie w tej chwili, czyli własnymi, niepohamowanymi emocjami, a faktami, jakie istnieją i których zmienić nie można..
|
|
|
|
Czasami nie sięgam dna, choć
jestem w minimalnej odległości od niego,
częściej łapię się na pozytywnym myśleniu,
a rozczarowań się spodziewam.
Zdecydowanie najlepsza jestem w rezygnacjach.
|
|
|
|
Niekiedy spadającą gwiazdę można pomylić z lecącą na ziemię asteroidą, która zniszczy cały świat zamiast spełnić życzenie.
|
|
|
|
Jak nic potrzebuję spokoju w świetle dnia, wyjścia z domu w południe, wyjścia na ciepłą ulicę. By w słodkiej aurze zatopić się, w dźwiękach, w zapachu liści. Popołudnia potrzebuję, leniwego i długiego, z ciemną kawą w dłoniach patrzeć jak na parapecie tańczy złote słońce.
|
|
|
|
Nigdy nie wiemy, jak skończy się nasz dzień. Oczywiście wolelibyśmy wiedzieć, jakie kłody będą rzucane nam pod nogi. To przypadki zawsze okazują się być najciekawszymi częściami naszego dnia. Naszego życia. Ludzie, których przyjścia się nie spodziewamy. Obrót wydarzeń, jakiego nigdy nie wybralibyśmy dla siebie. Niespodziewanie, znajdujesz się w miejscu, którego byś się nie spodziewał. I jest to albo miłe, albo potrzebujesz czasu, aby się przyzwyczaić. Jednak wiesz, że kiedyś, za jakiś czas to docenisz. Więc każdego wieczoru idziesz spać, myśląc o jutrzejszym dniu. Analizując plany i przygotowując listy. I mając nadzieję, że jakikolwiek przypadek by nie stanął na twojej drodze będzie szczęśliwym.
|
|
|
|
Już przestała doskwierać mi samotność , nauczyłam się żyć bez nadziei a czas przyzwyczaił mnie do bólu...
|
|
|
|
Cicho, głucho i bezchmurne od jakiegoś czasu tak wygląda moje serce.
|
|
|
|
Wszysto czego potrzebuję to "spokój" umysłu.
|
|
|
|
Wciąż zdarza mi się panikować, zapominać o oddychaniu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
