 |
Świat jest głuchy na Twoje łzy i łkanie.
|
|
 |
chmury zrzucają swoje brzemię, ulice nieme są, znów widzę Ciebie, to wspomnienie wraca nie wiem skąd
|
|
 |
Nie ma sensu żyć wspomnieniem.
|
|
 |
Tylko pomagając innym, możemy ocalić samych siebie.
|
|
 |
Pierwszą ofiarą upadku na samo dno jest próżność.
|
|
 |
Wiem, dokąd zmierzam; nieważne jaką dojdę tam ścieżką. Rozpoczęłam moją wędrówkę.
|
|
 |
Wędrówka to odwieczne marzenie człowieka. W głębi serca każdy z nas pragnie swobodnie wędrować.
|
|
 |
Nie zabrano mi domu, jedynie cegły i zaprawę murarską, które tworzyły jego zewnętrzną osłonę.
|
|
 |
Nie do Ciebie należy odbieranie życia.
|
|
|
|