 |
pośpiech warg i drżenie rąk.. /marzymisię.
|
|
 |
może jutro zbudzę się bez wad.
|
|
 |
Każdy potrafi kochać, to wrodzony dar. Jedynym przychodzi to spontanicznie, lecz większość z nas musi się tego ponownie nauczyć. Musimy przypomnieć sobie, jak się kocha, i wszyscy bez wyjątku spalić się w ogniu minionych namiętności, przeżyć raz jeszcze radości i udręki, wzloty i upadki, aż w końcu uda nam się dostrzec tajemniczą nić, która łączy wszystkie nasze spotkania. Wtedy ciało uczy się mówić językiem duszy – można to nazwać też seksem. /Paulo Coelho, Jedenaście minut.
|
|
 |
Wśród wszystkich wymyślonych przez człowieka sposobów zadawania bólu sobie samemu najgorszym jest Miłość. Cierpimy zawsze dla kogoś, kto nas nie kocha, kto nas porzucił, dla kogoś, kto nie chce nas opuścić. Żyjemy samotnie, jeśli nikt nas nie kocha: mając żonę lub męża, czynimy z małżeństwa niewolę. To naprawdę potworne (...) /Paulo Coelho, Pielgrzym.
|
|
 |
on miał oczy w kolorze najgłębszej zieleni na świecie całym.. /Tęsknię. tak bardzo..
|
|
 |
a ja błądzę lodowatymi dłońmi po Twoim ciele..
|
|
 |
podnosisz kieliszek do ust, mówisz 'zdrowie pięknych pań', patrzysz na mnie.. a ja drżę.
|
|
 |
tym samym lakierem pomalowała serce.
|
|
 |
who the fuck do you think you are ?
|
|
 |
ja dobrze wiem co masz mi dać i kiedy wyjść..
|
|
 |
zdrada krótkowzroczna boli tak okropnie.
|
|
 |
Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc. -Halina Poświatowska, Opowieść dla przyjaciela.
|
|
|
|