 |
|
Chcę podporą być, wesprzeć cię dobrym słowem,
gdy rodzinny horyzont skraca się o połowę...
|
|
|
|
Wstydzę się, boję się, czasami płaczę,
Świat odwróconego dekalogu nie inaczej,
Żyję w nim tak, jak ty, czasami szukam prawdy,
Tak jak ja myślisz, że ten świat jest nic nie warty..
|
|
|
|
Wrażliwy na piękno, ach kurwa, jak brzmi to wzniośle,
bo geny wyszeptały Bogu weź go upośledź!
|
|
|
|
Wielu dąży do ideałów, czy ty to w sobie dusisz?
Bądź sobą.
Nie próbuj zwłaszcza uczuć ukrócić
odrzucić własnej miłości bo w obliczu całej tej oschłości
jest ona wieczna jak trawa, przyjmuj to co niosą lata
wyrzekając się przymiotów młodości jakby to nie była żadna strata..
|
|
|
|
Czasem funduje bliskim łzy na sen, jestem zły
Twoje łzy? Twoich łez basen... Nie płacz!
(...)
Widzisz, nie mogę dłużej, usycha światopogląd
Odkąd kłamstwo to ósmy cud świata mam go po tąd.
|
|
|
|
Wiesz, że widzę to w twoich oczach kiedy patrzysz.
|
|
|
|
Ciężko ciągnąć po nierównym gruncie wózek tak słodkich wspomnień,
Zostawiam je więc na czas remontu...
Idę w bałaganie transformacji ojczystych kątów...
|
|
|
|
..Przez ból do piękna - czasem jest tak.
Czasem trudno to wszystko okiełznać.
To czasem boli i wiesz to ma boleć.
Chciałbyś coś zrobić, ale nie wiesz co jest?
Róża jest piękna, ale ma swój kolec,
Miłość jest słodka ale ma swój koniec...
|
|
|
|
Daj mi słowo które trwa, kiedy nie ma nic....
|
|
|
|
Wiem, że pachniała jak Paryż choć nigdy tam nie byłem...
|
|
|
|
Nie proś abym został, bo muszę odejść...
|
|
|
|
Zdaję sobie sprawę z tego,
że to co było między nami było złożone bardziej niż origami.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
