 |
|
- Za kim tęsknisz najbardziej?
- Tęsknie za ludźmi, którzy nauczyli mnie żyć.
- Jak to nauczyli żyć? Przecież każdy to potrafi...
- Ja nie potrafiłam, na szczęście spotkałam na drodze ludzi, którzy nauczyli mnie jak się śmiać, kochać, jak czuć się szczęśliwą...
- To pewnie nauczyli cię też płakać.
- Nie, płakać nauczyłam się sama, gdy odeszli bez słowa pożegnania.
|
|
|
|
Bo ja lubię do Ciebie pisać. Z różnych powodów. Między innymi dlatego, że chcę, żebyś wiedział, że myślę o Tobie. To dość egoistyczna pobudka, ale nie mam zamiaru się jej wypierać. A myślę dużo i często. Właściwie myśli o Tobie towarzyszą mi w każdej sytuacji. I nie masz pojęcia, jak bardzo jest mi z tym dobrze. A przy okazji wymyślam różne rzeczy. Z którymi też przeważenie jest mi dobrze. Bo bardzo wysoko cenię fakt, że zaistniałeś w moim życiu.
|
|
|
|
“Nie można rozstać się delikatnie. Nie wierze w tzw. rozstanie się z klasą. Tam gdzie jedna strona cierpi nie ma mowy o delikatności.”
|
|
|
|
“Mimo wszystko byłeś najlepszym błędem w moim życiu.”
|
|
|
|
I chce Cię mieć przy sobie,
nawet wtedy, gdy nie pasujesz mi do sukienki.
|
|
|
|
“Zawsze byłam dobrą aktorką, teraz gram rolę szczęśliwej JA.”
|
|
|
|
Nie możesz powiedzieć, że jest za wcześnie. Minęło za dużo czasu. Kiedyś będzie lepiej. Wierzy w to. Ona pragnie być znów szczęśliwa. To tak mało a zarazem tak wiele...
|
|
|
|
Moje marzenia są jak bańka mydlana,
zawsze znajdzie się coś co je zniszczy.
|
|
|
|
To nie jest bajka, a ona nie jest żadną księżniczką.
|
|
|
|
- Nie możesz mu ufać.
- Wiem, dlatego zdobyłam jego zaufanie.
|
|
|
|
- Jak mogłeś pisać jeszcze wczoraj, że mnie kochasz?
- Bo to nie było wyznanie (...) tylko taka forma podtrzymania cię na duchu. - ...
|
|
|
|
A gdy się spotkamy zademonstrujesz mi średnik z gwiazdką?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
