 |
|
Wierzę,że wrócisz,bo w nic innego nie wypada mi wierzyć.
|
|
|
|
Byłam zbytnio nieodpowiedzialna,szalona,zbyt głupia i nieco naiwna angażując się w tą znajomość,ale pragnęłam znalezienia się w jego ramionach,chwilowego przygarnięcia drżącego ciała szukającego najbezpieczniejszego schronienia na świecie i przekonana,że to właśnie w jego silnych ramionach rzeźbionym bezpieczeństwem i multum ciepła je znajdę bezwzględnie.lgnęłam do niego będąc przekonana,że to właśnie w tym przypadku warto łamać zasady,uwierz,ufałam jego oczom,tak cudownie wyglądały w blasku księżyca kiedy spędzaliśmy swój pierwszy,wspólny wieczór.Wierzyłam we wszystkie opinie obcych nam ludzi widzących splecione dłonie dumnych twarzy idąc przez miasto,to my,moja dłoń w jego i splecione wzajemnie palce'Są dla siebie stworzeni',a dzisiejszych nocy płaczę zwijając się z bólu widząc te wszystkie kłamliwe twarze.Myślisz,że nie chciałam odejść? Zostawić tego, odpuścić?Chciałam,cholernie.Nigdy nie pomyślałabym,że wszystko co widziałam to wyłącznie pozory zostawiane przez moje poprzedniczki.
|
|
|
|
Pytasz mnie o niego,a ja nie przywykłam do pisania o szczęściu.Chwila kiedy mimo przyspieszonego rytmu serca,wrzącej krwi w tak delikatnych kanalikach,niespokojnego oddechu,którego z trudem wyłapujesz z powietrza zataczającego krąg nad miastem,a przecież Twój jedyny,najpotrzebniejszy tlen pada oddechem wprost na twą twarz z jego warg,poczucia,że osuwasz się na ziemię poprzez uginające się nogi masz pewność,że nie upadniesz,bo masz go przy sobie,trzymającego Cię w objęciach mężczyznę,który za nic w świecie nie pozwoli Ci upaść.Kiedy chwyta Cię za dłoń i składając nieśmiałe muśnięcia przypomina Ci,że Ty jesteś dla niego najpiękniejsza,a Tobie nie zostaje nic innego jak bezgranicznie w to wierzyć,bo przecież mówi Tobie to prosto z serca,a jego serce nie kłamie.Zamykasz oczy gdy spaja wargi czułym pocałunkiem,a gdzieś między sekundową rozłąką warg szepcze'Będę o nas walczył' uśmiechasz się czując rozgrzane serce,odwzajemniasz pocałunek przyrzekając,że Ty również całą sobą, bezwzględnie.
|
|
|
|
Cały świat milczał gdy przyrzekłeś,że będziesz o nas walczył.
|
|
|
|
Tu nie chodzi o materializm,bo nie mam hajsu,majątku,nie odziedziczę spadku,nie zostanę milionerką, nie zaoferuję Ci rodzinnego biznesu,a z niego ogrom szmalu,jedynie grosze wrzucę do automatu by ogrzać kawą Twe zmarznięte dłonie.Nie chodzi tu o wieczory przy winie w najlepszej restauracji w całym kraju,a o butelkę czystej w czterech ścianach na za ciasnym łóżku popijaną z dłoni do dłoni.Nie ciepłe łóżko w sobotni wieczór będzie romantycznym miejscem,a zamarznięta ławka w marcową niedzielę, zdjęta z Twych ramion na moje kurtka i ciepłe oddechy padające na twarz,nie ciepły koc,ogrzana kołdra. Kochanie nie słone łzy,a łzy szczęścia gdy mnie bierzesz w ramionach świadczą o tym jak bardzo Cię kocham,nie tylko w łóżku,w potrzebie,chorobie i smutku.Nie niebo pełne gwiazd, blasku księżyca,a głęboka próżnia, w której gubić będziemy spojrzenia stanie się dla nas naszym, naszym niebem.Nie ważne gdzie,o jakiej porze,w której godzinie i w jaki sposób,przyrzekam kochać Cię zawsze.
|
|
|
|
Tęsknisz,widzę to w Twoich oczach,to nie wstyd,to oznaka tego jak bardzo go kochasz i ile mu zawdzięczasz. Połóż głowę na moim ramieniu,nie dbaj o oddech,możesz dusić się szlochem,a ja Cię nie zostawię,bo wiem jak przechodzi się czas gdy wszystko do cna przypomina Ci o miłości do niego,jego spojrzeniu wyznającym Ci multum uczuć jakie żywi do Ciebie,najmniejsze poruszenie się kącików gdy nazywałaś go swoim,a Ty tęsknisz choćby za tym,że już nie masz prawa go sobie przywłaszczyć,nie masz,bo On przestał potrzebować bycia na wyłączność.Krzycz,niech każde słowo rozrywa Twoje gardło,Ty musisz wyrzucić za dnia wszystko ze stłamszonej duszy,wieczory bywają mordercze, uwierz.Na koniec chwyć mnie za dłoń,czujesz zostawiony na niej obcy dotyk?Jeszcze wczoraj dałabym uciąć sobie wszystkie palce będąc przekonana,że nikt nie zechce jej trzymać i nikomu nie będzie potrzebna,tak jak Ty jeszcze wczoraj skreśliłam wszystko, dostając jeszcze więcej od życia dziś.Wycierp swoje,a potem zacznij żyć na nowo
|
|
|
|
Nie rozumiem. Przecież jeszcze jakiś czas temu mówił, że nie wyobraża sobie żeby miało mnie mu zabraknąć, a teraz sam ze mnie zrezygnował? Gdzie tu logika?
|
|
|
|
Kurwa, zrozum to kretynie, że Cię kocham i wróć, a razem przemierzymy, jeżeli tylko będzie trzeba, nawet i piekło.
|
|
|
|
Już tak dawno nie widziałam Twojego uśmiechu. Tego, który tak bardzo mnie zaintrygował. Tego, w którym się zakochałam. Tego, który sprawiał, że najgorszy dzień zamieniał się w raj na ziemi.
|
|
|
|
Ktoś nowy próbuje wejść w moje życie. A ja nie mogę, nie potrafię, nie chcę go wpuścić
|
|
|
|
Może faktycznie od początku nasz związek był skazany na niepowodzenie, ale ja zawsze wierzyłam, że mamy ogromne szanse przetrwać i za jakiś czas próbować żyć naprawdę razem. Razem zamieszkać i cieszyć się sobą w 100%. Uczucie, które we mnie tkwiło dodawało mi coraz więcej wiary. Zawsze chciałam być przy Tobie w każdej sytuacji, chciałam Cię wspierać i nawet nie myślałam, że kiedykolwiek będę musiała radzić sobie bez Ciebie. Nasze rozstanie spadło na mnie jak grom z jasnego nieba i zawaliło wszystkie plany. W momencie straciłam wszystko, ale kilka wcześniejszych miesięcy spędziłam szczęśliwie. I to są najcenniejsze wspomnienia, za które dziekuję.
|
|
|
|
Jest mi smutno. Tak cholernie smutno. Coś ściska mnie za serce. To chyba ta nieszczęśliwa miłość. Miłość, która miała uskrzydlać i sprawiać, że dotykam nieba. I owszem sprawiała przez jakiś czas, ale teraz zepchnęła mnie na samo dno. I najgorsze jest to, że coś nie pozwala mi się stamtąd ruszyć. Stoję w miejscu jakbym czekała na cud.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
