 |
|
chciałabym, żebyś był tu teraz koło mnie, tylko dla mnie, żebym mogła się do Ciebie przytulić tak bez słowa i odpocząć po całym tym dniu, chociaż na chwile nie myśleć o jutrze, o tym co będzie za chwile. tak bardzo bym chciała powiedzieć Ci tak wiele, ale przecież to takie krępujące wyznać Ci, że moje życie to Ty.. \ nawet.nie.wiesz.jak.bardzo
|
|
|
|
Przestała się malować. Nie perfumuje się najdroższymi perfumami jakie ma, nie ubiera się elegancko. Przestała układać włosy i nie leci jak szalona, gdy telefon dzwoni. Już się nie stara. nie musi...
|
|
|
|
znów ten przeszywający ból , który powoli ogarnia całą czaszkę . nie pozwala ani myśleć , ani zasnąć . nawet ukochana , powolna piosenka , która jeszcze wczoraj była lekiem na wszystko , dziś drażni każdym dźwiękiem . przez cholerną , trzęsącą się dłoń wysypujesz połowę zielonej herbaty z łyżeczki na blat stołu nawet nie sprzątając . zamykasz się w pokoju , zasłaniasz rolety i okrywając się miękkim kocem przytulasz się do ciepłego grzejnika ze świadomością , że musisz żyć dalej . chociaż wszystko się wali . musisz być silna . musisz udawać , że jest dobrze , że nic do Niego nie czujesz . musisz uśmiechać się , bo nikogo nie obchodzi , że sypie Ci się świat . /ransiak
|
|
|
|
- nie okłamuj się, przecież wiesz, że go kochasz.. - wiem też to, że on nie kocha mnie.
|
|
|
|
Czasem jest tak, że ludzie zaczynają się od siebie oddalać. Po prostu, bez powodu. Bywa też tak, że zaczynają się nie za miło do siebie odzywać... Nie pozwólmy na to, jesteśmy silne, twarde. Pamiętasz ? Odważne, pewne siebie nie znające wstydu. Tak pewne siebie, że ludzi to przerażało. Byłyśmy jak Papużki Nierozłączki. A teraz ? z każdym dniem oddalamy od siebie. Nie pozwólmy. Cofnijmy czas i zatrzymajmy się w tym momencie gdzie nasza przyjaźń w pełni owocowała. Trzymajmy się razem jak kiedyś i bądźmy twarde jak mur - nie do pokonania . Przecież wiem, że zależy nam na sobie ! Nie pozwólmy żeby to wszystko się rozpadło . Pamiętasz ? Śmianie się z byle, czego aż do łez. Wspólne pisanie smsów do rana, łamanie zasad dla siebie i wkurzanie ludzi zazdrosnych. Błąkamy się gdzieś między wspomnieniami. Proszę wróć ! Przetrwamy to ! Damy radę , bo jesteśmy silne ! Tyle problemów , tyle porażek . Dają nam nowe siły . Razem jesteśmy wstanie góry przenosić ! Przetrwamy tylko bądź przy mnie !
|
|
|
|
i pomimo to, że nie jesteś przy mnie, ja ciągle mam nadzieję, że myślisz chociaż czasem o mnie…
|
|
|
|
- Dlaczego Go nie zatrzymasz ?! - Ponieważ Go kocham. - Kochasz Go, więc pozwalasz mu odejść ?? - Tak, Jego szczęście jest ważniejsze niż moje. - Czemu o Niego nie walczysz… - Bo do Miłości nie można zmuszać… - Zamierzasz poświęcić swoją radość życia ? - … już ją poświęciłam… - Nie żałujesz? - Czasami… ale kiedy widzę Jego szczęśliwego… z Nią… wiem, że podjęłam słuszną decyzję… \ upitax3marzeniami
|
|
|
|
po zerwaniu jest konkurs. kto lepiej umie udawać że gówno go to obchodzi. \ wyjdzprzezokno
|
|
|
|
a ja wciąż tak cholernie za Tobą tęsknie...
|
|
|
|
i znowu ta sama, przeszywająca mnie pustka... Czuję, że zgubiłam gdzieś cząstkę siebie...
|
|
|
|
cd. Jesteśmy tacy rozdarci. Ale trzeba pamiętać, że przyjdzie taki dzień, w którym poznamy kogoś, komu zaufamy. Wtedy to będą tylko wspomnienia przez które teraz tak bardzo cierpimy... Nauczymy się od nowa kochać i być kochanym. Bo trzeba pamiętać, że na tym wielkim świecie na pewno jest osoba dla nas stworzona. Nikt nie rodzi się bez swojej drugiej połówki. Trzeba tylko nauczyć się nie pukać do każdych drzwi. Miłość przyjdzie w najmniej oczekiwanym momencie, miejscu, sytuacji. Zapewne wtedy kiedy nauczymy się bez niej żyć...
|
|
|
|
Czasem trzeba zamknąć pewien rozdział nawet jeśli tego nie chcemy. Czasem coś po prostu się kończy. Wtedy dużo myślimy. Zadajemy sobie pytanie `dlaczego?!`, ale nie uzyskujemy odpowiedzi... Jest to bardzo trudny okres w naszym życiu, zwłaszcza jeżeli czuło się do drugiej osoby coś więcej niż tylko zwykłe zauroczenie... Ciężko jest nam wtedy się pozbierać, mamy problemy z powstrzymaniem emocji, gdzie kiedyś z tym nie było najmniejszego problemu. Z dalszym biegiem zdarzeń coraz bardziej zdajemy sobie sprawę, że to i tak nie mogłoby przetrwać tyle ile byśmy chcieli, ale dalej nie możemy uwierzyć w to co się stało. Nie dociera to do nas... Ciągle dowiadujemy się czegoś nowego aż w końcu wiemy niemalże wszystko. Wiemy dlaczego tak się stało i zaczynamy rozumieć, że tak musiało być. Może i lepiej, że stało się to wcześniej... Ale ciągle cierpimy i mimo wszystko trudno jest nam na nowo zaufać komukolwiek... Uczymy się żyć na nowo. Stawiamy pierwsze kroki, uczymy się ufać.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
