 |
|
Trzeba umieć wyłączyć światło i leżeć w ciemnościach. Trzeba wierzyć, że się zrobiło to, co inni zrobiliby tobie. Trzeba się rozprawić z własnymi wątpliwościami, bo wiesz, że nie zawsze będzie się palić światło.
|
|
|
|
spójrz co się ze mną dzieje, kiedy wracasz. zobacz, jak wariuję, z dnia na dzień, gdy stajesz w moich drzwiach z uśmiechem zarysowanym na ustach, a ja mam świadomość, że za kilka dni możesz znów odejść. patrz, jak rzucam wszystko, jak omijam treningi, jąkam się przy odpowiedzi i zawalam sprawdziany na czystą logikę. dodaj do tego robienie naleśników dla Ciebie z samego rana oraz nieprzesypianie nocy, bo wtulam się w Ciebie, stęskniona, a serce znów tworzy spiżarkę z Twoją obecnością w słoikach
|
|
|
|
W głębi serca, każdy z nas ma swój niedostępny dla innych świat
|
|
|
|
Ten destrukcyjny moment, gdy dusza krzyczy, a ciało milczy. Gdy zaciskasz usta i pięści z nadzieją, że to w końcu przejdzie, że w końcu dasz radę, bo w końcu człowiek jest niepokonany.
|
|
|
|
mam już cholernie dość tej chorej sytuacji . zrób coś z tym, albo zrezygnuje . wybacz, że cię uświadomię, ale nie jesteś wart aż tyle czasu i bólu.
|
|
|
|
nawet w snach nie jest już idealnie
|
|
|
|
cz2Siedziała na czymś miękkim, ale nie chciała skupiać się na szczegółach. Siedział za nią. Obejmował ją ramionami. Głowę miała opartą o jego pierś. Ściągnęła dłonie z oczu, ale trzymała je kurczowo bojąc się, by od niej nie odszedł. Powoli uniosła powieki i zobaczyła przepiękny widok. Przed nią rozciągała się woda. Na horyzoncie zachodziło czerwone słońce zabarwiając niebo na odcienie różu i fioletu. Ale to wszystko to nadal były szczegóły. Czuła jego dłonie. Silne, ciepłe, a zarazem takie czułe. I wtedy poczuła silny wstrząs. Bicie serca. Czyjeś dłonie na ciele. Nogi piekły ją niemiłosiernie. Krótkie słowa "-Mamy ją." człowieka w białym fartuchu i już wiedziała, że raz na zawsze go straciła.
|
|
|
|
cz1Boli, boli... Boli! Łzy spływały jej po policzkach. Nie chciała otworzyć oczu. Uderzyła ją gorąca fala. Fala bólu. Nie widziała go. Nie mogła go zobaczyć. Zaciskała powieki. Zaciskała pięści z całej siły, ale za nic nie mogła przypomnieć sobie jego uśmiechu. Nogami napierała na ścianę. Chciała się wybić. Z całej siły pragnęła się stamtąd wydostać. Z tej ciemności, która przesiąkała jej mózg. Była uziemiona. Nie mogła przecież pokonać siły grawitacji. Miała wrażenie, że coś z całej siły ciągnie ją w górę, ale stopy były jakby przyklejone. Wzięła coś do ręki i zaczęła uderzać o nogi. Na twarzy poczuła ciepłe krople krwi. Nagle fala uderzyła ponownie z podwojoną siłą. Zemdlała z bólu...
Wszystko zniknęło w jednej chwili. Czuła się lekka, uniesiona. Ogarnął ją spokój. Poczuła czyjeś ciepłe dłonie na powiekach. Czyjś słodki oddech na karku. Przecudowny zapach, który nagle uderzył o jej nozdrza
|
|
|
|
cz2Kiedy ktoś pytał mnie o najważniejszą osobę w moim życiu zawsze myślałam o Tobie... tak, tylko myślałam.... Zacząłeś odchodzić... a ja Ci na to pozwoliłam. Chociaż to bolało, nadal boli. każdego dnia coraz bardziej. teraz ty jesteś z nią, a ja tutaj. sama. nie potrafię Ci powiedzieć, że Cię kocham. bo te słowa nic nie znaczą. same słowa o niczym nie świadczą. byłeś... częścią mojego świata. przy tobie po prostu promienieje, staję się innym człowiekiem. ta osoba już nie wróci. zniszczyłeś ją. odszedłeś. a ja tęsknie. tak cholernie i zajebiście mocno tęsknie. ale czy to coś znaczy? byłeś częścią mojego świata, bez Ciebie on się rozpada, rozpada na małe kawałki. a ty? mówisz mi szerokiej drogi. szerokiej drogi do zniszczenia samej siebie. tak... właśnie ty jesteś mi kurwa potrzebny do życia!
|
|
|
|
cz1wszystko zaczęło się niewinnie. najpierw przestałeś codzienie pisać, potem przestałeś dzwonić i pytać co u mnie. kontaktowaliśmy się ze sobą sporadycznie. widywaliśmy się już tylko przypadkiem. czułam jak powoli mi uciekasz, ale bałam się do tego przyznać, tak strasznie bałam się Ciebie stracić. Ale ty nie mogłeś już tak dłużej, kochałeś mnie, a ja za każdym razem Cię raniłam. Chociaż wiedziałeś, że nie wolno się do mnie przywiązywać bo ja mam w zwyczaju zawsze uciekać. Uciekałam, oddalałam się.... a ty próbowałeś mnie zatrzymać... obiecywałeś wieczną miłość i oddawałeś swoje życie w moje ręce. chciałam je przyjąć, nawet bardzo. tak strasznie chciałam żebyś był tylko mój, ale się bałam. bałam się tego cholernego uczucia! nadal się boję, sama przed sobą nie umiem się przyznać ile dla mnie znaczysz.
|
|
|
|
Uzależnienie od Ciebie wzrastało z czasem. im więcej czasu spędziliśmy razem, im więcej pisaliśmy, tym moje uzależnienie rosło. kiedy Cię nie było, umierałam z tęsknoty, nie miałam ochoty na nic. uzależniłeś mnie dokładnie tak, jak uzależnia heroina.
|
|
|
|
`powiedz mi tylko czy to jest prawda?` - spytała jeszcze spokojnym tonem. `alee wiesz... nie byliśmy trzeźwi, z resztą jak to najebani... wiesz jakie rzeczy robi się po pijaku...` - odpowiedział, próbując się tłumaczyć. `to prawda? do cholery odpowiedz: tak albo nie? to był jebany zakład? tak czy nie?` -wykrzyczała już z całych sił i nie czekając na odpowiedź po kilkusekundowej ciszy odeszła. odeszła i już nigdy nie wróciła . '
|
|
|
|
Dodaj komentarz
