 |
|
Boże wybacz mi, wyszeptał kiedy sięgał po dziewiątke
Honorowa salwa, na wylot na wieki zamykają się powieki .
|
|
|
|
Ona wniebowzięta w błękitnej sukience
Czuła że to ten jemu odda nawet serce.
|
|
|
|
To koniec, to tragedia, to dramat .
|
|
|
|
Samotne wieczory, ból na twarzy w oknie
Błękitna sukienka raz po raz słono moknie.
|
|
|
|
Kogo ta miłość obchodzi? Tylko ciebie i mnie
Nuciła pod nosem pakując walizke
On czekał już na dworcu w jedną strone bilet
Bo za chwile uciekną stąd jak najdalej byle.
|
|
|
|
Gdy wróciła po klucze on za inną klęczał na kolanach
To koniec, to tragedia, to dramat
Boże wybacz mi, wyszlochała kiedy stała nad przepaścią
Spadający liśc, dryfujący w otchłań aby na wieki zasnąć ..
|
|
|
|
Póki żyje na zawsze tylko twój
Szeptał czule jej do ucha, ale czy to czuł .
|
|
|
|
Zrozumiała że nie umie się już bronić
Oddali się sobie pośród suchej trawy woni.
|
|
|
|
czlowiek wilkiem czlowiekowi .
|
|
|
|
od malolata czuje wstret do policji ; ))
|
|
|
|
KLUCZ otworzył DROGE do JEDNOŚCI .
|
|
|
|
Są jeszcze ludzie, ksyw nie chcę wymieniać,
Ważne dla nich są zasady, nie najgrubsze rozliczenia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
