 |
"Zresztą, co mielibyśmy sobie opowiadać? Słowa są zbędne, jałowe. Brzmią pusto w ogromnej przestrzeni, która chwyta nas w szpony, połyka jak autostrada, po której suniemy. Co takiego mielibyśmy powiedzieć w obliczu śmierci, co nie zdradzałoby naszej własnej słabości? Tylko cisza w jakiś sposób zasługuje na szacunek i jest wyrazem odwagi. Mowa jest żałosna i śmieszna, obnaża naszą małość."
— Laurent Graff "Szczęśliwe Dni"
|
|
 |
"Zawsze lubiłem ławki. Są znakiem wycofania, dystansu, łagodnej marginalizacji na obrzeżu świata. Są nieocenionym punktem obserwacyjnym, dogodnym schronieniem, bezpieczną przystanią na poboczu drogi dla tych, którzy potrafią się zatrzymać. Spędziłem wiele godzin na ławkach, kontemplując świat. Istnieją ławki cudowne, niestosowne, wysoce nieprawdopodobne, które stoją w niewiarygodnych miejscach. Człowiek siedzący na ławce nie należy już do rzeczywistości, a w każdym razie się od niej odcina. To proste siedzisko czyni zeń poetę i poszerza jego horyzonty. Jeśli istnieje jakieś miejsce , które nie podlega tumultowi świata, jest nim właśnie ławka."
— Laurent Graff "Szczęśliwe Dni"
|
|
 |
"To nic.
Wystarczy słuchać, kochać i obejmować."
— ks. Jan Twardowski "Niewidoma dziewczynka"
|
|
 |
"Nie mam już siły pisać długo i wyczerpująco, to pozbawione sensu.
Trzy myśli:
Żadna pora roku, żadne zmiany temperatury, promienie słońca w jakiejkolwiek ilości nie są wstanie zniweczyć mroku, który się w sobie niesie przez życie.
Żłobienia w twarzach są coraz ostrzejsze, głosy po wódce bardziej zdarte, tony coraz niższe i gorzkie, powtarzamy te same sekwencje po latach i okazuje się, że teoretycznie zmieniło się tak wiele, ale w praktyce nie zmieniło się totalnie nic.
Kiedyś mówiłem, że do wszystkiego można się przyzwyczaić, ale to było takie ciche prowokowanie losu, by mi nie pozwolił w tym przyzwyczajeniu trwać zbyt długo.Teraz mówię bez drugiego dna, bez oczekiwań: do wszystkiego się można przyzwyczaić, naprawdę. Nie wyobrażasz sobie do jakiego stopnia można oswoić i uczynić częścią siebie pustkę, brak i rozmycie związane z tym, że się nigdy nie było dla kogoś jedynym, tylko jednym z wyborów. Najgorszym, bo niedokonanym.
To chyba wszystko; litery są puste i bolą."
|
|
 |
"W braku jakichkolwiek zewnętrznych punktów odniesienia nawet zarysy własnego życia tracą ostrość. Pamięta się doniosłe wydarzenia, jakie prawdopodobnie nigdy nie nastąpiły, pamięta się szczegóły pewnych sytuacji, ale nic z ich nastroju, i zostają długie, puste okresy, z których nie pamięta się nic."
— Rok 1984
|
|
 |
nie rozumiesz, nie widzisz tego co jest dla Ciebie tlenem. absurdem jest fakt, ze zauwazasz to dopiero gdy odetna Ci jego dopływ. dusisz się, po omacku starając się nabrać powietrza. wspomnienia, który jak zakażony tlen wirują w Twoich płucach dusząc Cię jeszcze bardziej. nie możesz otworzyć okna. jesteś bez wyjścia. dławienie się brakiem powietrza, czegoś najcenniejszego, najistotniejszego jest Twoim jedyną opcją, jaką możesz brać pod uwagę. warto doceniać, że nasze serce ma czym oddychać. w każdej chwili ktoś może nam zapierdolić butle tlenową. nasze szczęście.
|
|
 |
Boli. Słyszysz?! To cholernie boli, gdy mnie tak traktujesz! Czuję się, jak powietrze, na które nie zwracasz uwagi. Mam wrażenie, że jestem tylko pionkiem w Twoim życiu, z którym musisz się wiecznie użerać. Nie zwracasz uwagi na moją twarz. Nie widzisz, że oczy zalane są błyskiem, który jest symbolem mojej samotności. No tak, bo po co miałabyś zwracać na mnie swoją uwagę, prawda? Przecież mogłaś mnie oddać 19 lat temu do domu dziecka. Może moje życie byłoby o wiele lepsze, a ja nie czułabym wciąż na każdym kroku, że jestem niechcianym dzieckiem z wpadki, mamo..
|
|
 |
"Gdy się spotkamy - powiedziała jeszcze łagodniej - wynagrodzę ci wszystko. Także milczenie.
Za dużo milczenia, za dużo ciszy było między nami.
A teraz, zamiast kiwać głową, obejmij mnie i pocałuj.
Usłuchał. Kochał ją, bądź co bądź."
— A. Sapkowski "Pani Jeziora"
|
|
 |
Łzami pokazuję jak bardzo sobie nie radze, jak cholernie nie rozumiem tego co się wokół dzieje.
|
|
 |
"Zresztą zawsze byłam bardziej odpowiedzialna za innych niż za siebie."
— Wanda Lachowicz "Przeklinam cię, ciało"
|
|
 |
"Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła."
— Wisława Szymborska
|
|
|
|