 |
|
"Uśmiecham się i myślę, że człowiek zawsze na nowo odnajduje człowieka - przez miłość. I że to jest rzecz najważniejsza i najbardziej trwała w życiu ludzkim."
|
|
|
|
"Samotność może stanowić więź silniejszą od innych."
|
|
 |
|
Patrzyłam dzisiaj na zachód słońca nad Wisłą, jadłam frytki z maca i czułam, że jestem na dobrej drodze, aby w końcu o Tobie zapomnieć. Już nie tęsknię i byłam z siebie dumna.
|
|
|
|
„Będziesz stale cierpiał, jeśli będziesz reagował emocjonalnie na wszystko, co ludzie do Ciebie mówią. Prawdziwa siła zawiera się w obserwowaniu wszystkiego z boku, ze spokojem i logiką. Jeśli słowa mogą Cię kontrolować, to znaczy, że wszyscy mogą Cię kontrolować. Oddychaj i pozwól sprawom przeminąć”
|
|
|
|
"Jeśli próbowałaś się wtłoczyć w jakiś szablon i to się nie udało, masz najprawdopodobniej dużo szczęścia. Może i jesteś wyrzutkiem, ale ocaliłaś duszę. Bez porównania gorzej jest tkwić tam, gdzie nie mamy czego szukać, niż tułać się przez jakiś czas w poszukiwaniu psychicznego kontaktu, jakiego nam trzeba. Szukanie swego miejsca nigdy nie jest pomyłką. Nigdy. Po zimie zawsze przychodzi wiosna. Trwaj i wciąż szukaj. Rób swoje, a w końcu odnajdziesz drogę."
|
|
|
|
W którymś momencie przestajemy wierzyć w piękne słowa. Zapewnienia i słodkie obietnice. Jeśli nie idzie za tym żaden czyn, wiemy, że najwyższa pora się wycofać. Bo szkoda czasu i szkoda serca. Na tych, którzy powoli zamieniają je w kamień. Na tych, którzy zapomnieli, że przecież w środku jesteśmy z porcelany i wystarczy chwila, aby nas rozbić. Do tego stopnia, że potem będziemy składać się latami. Do tego stopnia, że później ciężko będzie nam komukolwiek zaufać. Zebrać kawałki siebie z podłogi. Próbować zatrzymać wiatr. Że będziemy chodzić sparzeni. Zmęczeni i ciężsi o kilogramy złudzeń. Niby ci sami, ale jednak inni. Chcący już raczej spokoju, a nie wrażeń. Bezpieczeństwa, a nie ciągłej szarpaniny. Chcący serca, tak po prostu, a nie kogoś, kto zrobi nam łaskę, dając odpowiednio wydzielony kawałek siebie w odpowiednich dla niego momentach życia.
|
|
|
|
"Nigdy nie zapomnisz, ale pewnego dnia obudzisz się i stwierdzisz, że już tak strasznie nie boli."
|
|
|
|
Ludzie stale pytają o twoją karierę, czy ożeniłeś się, kupiłeś dom. Nikt nie zapyta jednak, czy jesteś szczęśliwy.
|
|
|
|
Myślałam, że zawsze będziemy młodzi, że świat poczeka. Nic nie poczekało. Nie odkładajcie na później piosenek, egzaminów, dentysty, a przede wszystkim nie odkładajcie na później miłości.
|
|
|
|
Kiedyś szukałam w ludziach dobra na siłę. Dziś pogodziłam się z tym, że niektórzy widzą tylko czubek własnego nosa. Są wiecznymi poszukiwaczami korzyści. I raczej niespecjalnie przejmują się tym, co czuje drugi człowiek, dopóki nie jest im w stanie nic zaoferować. To tacy ludzie, którzy nie rozpoznaliby zimy w sercu. Nie zrozumieliby, że można nie chcieć iść do celu po czerwonym dywanie cudzych nieszczęść i żalu. Byleby tylko mieć – więcej, szybciej, więcej, szybciej…
|
|
|
|
Chyba największym wyzwaniem, jakiemu człowiek musi sprostać w życiu, to pozostać dobrym pomimo ran, które mu zadano. Pomimo głośnego alarmu w sercu, który mówi nam, że lepiej odpuścić. Nie wychylać się. Zamknąć oczy na ludzi, którzy w każdej chwili przecież mogą nam wyrządzić krzywdę. Wykorzystać naszą dobroć. To niezwykle trudne – być sparzonym, pozszywanym w tak wielu miejscach i nadal wyciągać pomocną dłoń. Nie mogąc zapomnieć, że ktoś przedtem odwołał nam wszystkie loty do nieba. Wykreślił nas ze swojego świata lekką ręką. Sponiewierał do granic możliwości. Odciął dopływ ciepła. Szczerze podziwiam ludzi, którzy potrafią sprostać temu wyzwaniu. I szczerze współczuję tym, którzy myślą, że to zwykła naiwność.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
