 |
im gorsi jesteśmy, tym bardziej nas kochają - kochasz mnie teraz bardziej?
|
|
 |
nigdy nie chciałam cię oszukać, to było tylko jedno, niewinne kłamstewko
codziennie przed snem układam w głowie scenariusze
wiem dokładnie co chciałabym powiedzieć a gdy już mam okazję,
nie przechodzi mi to przez gardło, choć czasem nawet zaczynam;
wszystko bezsensownie, przecież tak to już jest - lepiej nie mówmy nic.
wystarczyłoby jedynie trwać. co zrobić kiedy nawet to nie pozostało?
|
|
 |
nikomu jeszcze nie zaszkodziło żyć przez chwilę w tej uroczej naiwności, co?
|
|
 |
tak jak wtedy, gdy po raz pierwszy spotkaliśmy się wzrokiem, tak samo czuje się teraz.
|
|
 |
"W moim świecie jest inna prawda.
Samotność przykłada mi nóż do gardła.
Gdy przez głupotę powoduję te kłótnie.
Nie chcę ich i to pewne absolutnie."
|
|
 |
"Goisz moje rany i rozkruszasz serce.
Kradniesz mój smutek, a oddajesz szczęście."
|
|
 |
"Dla Ciebie się zmienię na lepsze kochanie.
Pracuje nad sobą wiesz, że jestem w stanie.
A zamieszanie które czasem powoduje zniweluje.."
|
|
 |
' Moim zdaniem związek polega na tym, że ma być Ci dobrze z tą osobą bez względu na sytuację. Bez względu na to czy jesteście na imprezie czy w domu w kapciach ona ma być dla Ciebie najważniejsza i ma Ci wystarczać za cały świat.'
|
|
 |
każdy mówi, że miłość boli, ale to nie prawda. samotność boli, odrzucenie boli, utrata kogoś boli. każdy myli te rzeczy z miłością, ale tak naprawdę miłość jest jedyną rzeczą na tym świecie, dzięki której nie odczuwamy bólu i sprawia, że czujemy się cudownie.
|
|
 |
emocjonalny_skurwiel //
Błądzę po drogach własnej wyobraźni, myśląc jutrem, zapominając o dzisiejszym dniu. O uciekających godzinach, na palcach odchodzących minutach. Gorąca herbata ogrzewa zmarznięte dłonie zimą, tą, szczypiącą w poliki, ochładzającą najprawdziwsze nadzieje, marzenia, jakieś subtelne dygotania serca, że może tym razem, że może wreszcie, że może jednak jest szansa. Na próżno, nadzieja, przez kant spadających z dachów sopli, umiera. Na zawsze odchodzi w niepamięć, jak dzisiejszy dzień, jak godziny i minuty, których już brak. Brak wszystkiego, a zarazem niczego. Niczego zdefiniowanego. Jest bardzo źle, a w słowie źle mieści się dzisiaj wszystko, a zarazem nic. Tak jakby pustka została wypełniona traumatycznym snem. Tak jakby dziś nie istniało. Jakby było tylko wczorajszym westchnieniem. Nic nie znaczącym przecinkiem w zdaniu.
|
|
|
|