 |
Dziś brak makijażu to odwaga, na którą stać jedynie nieliczne kobiety.
|
|
 |
(…) nauczyła mnie, że ludzkie serca mają nieograniczoną pojemność i nigdy nie wiemy, ile w sobie pomieszczą. Nauczyła mnie, że żadna prośba nie jest zbyt śmiała. Żadna potrzeba nie jest zbyt wielka. Że nadzieja na cud nigdy nie jest absurdalna. A życie nie jest zbyt krótkie, by nie mieć znaczenia.
|
|
 |
Jeśli tylko budzisz się rano, masz przed sobą całe życie.
|
|
 |
Uwierz mi, żałuję wielu rzeczy. Żałuję dziś, że jestem szarym, zwykłym człowiekiem bez perspektyw. Że porzuciłam jedną pasję dla innej i już w niczym nie jestem świetna. Świetnie, że nie posłuchałam Jego kiedy szeptał mi 'rzuć to' bo dziś zostałabym z niczym. Zabrał mi cząstkę życia, pasję i sumienie. Zmył na najbliższy czas uśmiech z mojej twarzy, w zamian dołożył do niej przeszklone wciąż oczy, łzy i zakrwawione usta. Cały mój świat, który składał się na Jego osobę ląduje dziś gdzieś w kącie, a On jako nieodłączny element mnie, zabiera ze Sobą moją duszę, zostawiając mnie, pustym i przejrzystym jak szkło człowiekiem.
|
|
 |
Nie jestem w życiu zbyt widowiskowa. Odwracam się i odchodzę. Można mnie zrazić ignorancją, brakiem uwagi, atencji. W niepowodzeniach zamykam się i trudno mnie potem otworzyć, dotrzeć do mnie. Bywa, że wychodzę z domu, gdzieś uciekam, chcę być goniona i przepraszana.
|
|
 |
Myślę, że udany związek powinien być stałym romansem.
|
|
 |
Związek jest zdrowy wówczas, gdy każde z partnerów może swobodnie prosić o to, czego pragnie, i jednocześnie ma prawo, jeśli chce, odmówić takiej prośbie.
|
|
 |
SŁOWA RANIĄ BARDZIEJ NIŻ COKOLWIEK ...... ZWŁASZCZA OD OSÓB KTÓRE JAKIŚ CZAS TEMU MOŻNA BYŁO NAZWAĆ PRZYJACIÓŁMI ..... PIERDOLONA RASA LUDZKA
|
|
 |
To przerażające jak nasi bliscy szybko stają się obcy.
|
|
 |
Wiesz, miłość ma to do siebie, że nawet gdy jest nie najlepiej, łzy lecą a gardła się zdzierają od brzmiącej głośno ciszy, człowiek wciąż martwi się o drugiego człowieka i jest gotowy na wiele.
|
|
 |
On jest tym lepszym mną. Sprawia, że jestem szczęśliwa.
|
|
 |
Naucz się wierszyka i powiedz go innym. Bądź stwórz swój wierszyk i wtedy powiedz go innym. Wybór należy od Ciebie. Wszystko siedzi w Twojej głowie. Dzisiejsze spotkanie dało mi dużo do myślenia. Kiedyś piłam z nim piwo na plaży w Hiszpanii dziś po 7 latach siedzimy w restauracji i opowiada mi o swojej firmie. Nie mam życiowego planu do którego dążę, a on mówi spokojnie, że do 30stki chce zarobić tyle, że potem będzie tylko i wyłącznie odpoczywał na każdym zakątku świata. Wiecie co jest najgorsze, a zarazem najlepsze ? On do tego dąży, rozwija się i dojdzie do celu a złe jest to, że ja stoję w miejscu ze świadomością, że stać mnie na więcej. Pytanie jest jedno... Dlaczego nie zaczynam pisać swojego wierszyka ?
|
|
|
|