 |
Dopiero późną nocą, przy szczelnie zasłoniętych oknach gryziemy z bólu ręce, umieramy z miłości...
|
|
 |
wolałam kłamać, że jesteś mi obojętny. bo ludzie na których nam zależy, odchodzą najszybciej.
|
|
 |
i nawet jeśli obrażam się na Ciebie
tysiąc pięćset razy na minutę to wiedz
że nie zamienię Cię na nikogo w świecie
|
|
 |
Chyba nigdy nie zapomnę jak złapałeś mnie za rękę i z troską w oczach zapytałeś czy zdałam.Jak głupia robiłam sobie złudne nadzieję na dalszy przebieg akcji.Był to jeden wielki błąd , ale za to jak przyjemny.Byłam małym , lekkim powiewem . który zahaczył o twą tak idealną ścieżkę.
|
|
 |
Nie lubię gdy książki , których tak naprawdę jest niewiele doszczętnie mnie wciągają.Gdy wyrywam się z pewnej otchłani i nie wiem jaki jest dzień , która godzina , co się przed chwilą działo.Faktycznie ja tego nie lubię.Ja to uwielbiam.
|
|
 |
Przytulam cię , błądząc nosem powyżej obojczyka , czuję wszechobecne bezpieczeństwo.Przymykam oczy i wdycham twój zapach połączony z miętą i czarną ziemią.Uśmiechasz się lekko - lubisz mieć mnie w swoich ramionach.
|
|
 |
Napotkawszy jego wzrok, nie mogłam powstrzymać przelotnego uśmiechu.
– Oby na twoją niekorzyść. Największe marzenie? - Z tego pytania byłam bardzo dumna, bo wiedziałam, że zbije go z tropu. Wymagało przemyślenia.
– Żeby cię pocałować.
– Nie ma w tym nic śmiesznego – rzuciłam, wciąż wpatrzona w jego oczy, dziękując Bogu, że się nie zająknęłam.
– Owszem, ale się zarumieniłaś."|Szeptem
|
|
 |
Cicha melodia wciąż rozbrzmiewa w moim sercu.
|
|
 |
Chłodny wiatr smagał mi po twarzy.Krople odbijały się na karku.Zamiast schować się i nie moknąć , dumnie wystawiłam twarz i napawałam się uczuciem chłodnych strużek spływających po niej.
|
|
 |
czasem mam ochotę do Ciebie podejść, wykrzyczeć Ci w tą Twoje idealną twarz wszystko to, co siedzi we mnie. a potem walnąć Cię w Twój perfekcyjnie zarysowany policzek, musnąć go po raz ostatni i odejść z dumą wypisaną na czole.
|
|
 |
A teraz usiądę i poważnie zastanowię się nad swoim życiem.-Usiądę dlatego żeby nie upaść ze strachu.
|
|
|
|