 |
|
Trzymaj z dala się od głupot, zachowaj pełen looz Tutaj nie jednemu dragsy z wódą zżarły mózg Człowiek kruchy jest jak chrust i każdy czasami pęka To podstawą jest uczenie się na własnych błędach
|
|
|
|
Środkowy palec dla wszystkich tych,
co z góry mnie stawiali na przegranej pozycji :]
|
|
|
|
Jest tak samo, może tylko trochę smutno
i nie mówisz dobranoc, i nie mogę przez to usnąć,
i może trochę pusto, i znowu jest to rano,
i znowu uwierzyć trudno, że marzenia się spełniają. :(
|
|
|
|
czas przyzwyczaić się do pustki..
|
|
|
|
Codziennie kładąc się spać, wypowiadam głośno dobranoc w nadziei, że mimo tylu kilometrów i tak je usłyszy.
|
|
|
|
To jak odlicznie godzin, minut, a w końcu sekund do wybuchnięcia bomby. Na dodatek takiej bomby, do której jest się przykłutym. To musi nastąpić, niestety. Tylko tutaj róźnica jest w tym że 'nic' się nie stanie. Jeden człowiek wśród 9567905467568787 mln innych, straci nadzieje na lepsze jutro, straci swój sens życia. Zmuszony tkwić w tym, i udawać że nic się nie dzieje. Mimo że strach, i tęsknota będzie rozpierdalać mu serce z każdą minutą coraz mocniej ale nie rozpierdoli, bo wie że że owy sens wróci, tylko nie wiadomo czy zdąży.. ocencie proszee!
|
|
|
|
To jak odlicznie godzin, minut, a w końcu sekund do wybuchnięcia bomby.
Na dodatek takiej bomby, do której jest się przykłutym.
To musi nastąpić, niestety.
Tylko tutaj róźnica jest w tym że 'nic' się nie stanie.
Jeden człowiek wśród 9567905467568787 mln innych, straci nadzieje na lepsze jutro, straci swój sens życia.
Zmuszony tkwić w tym, i udawać że nic się nie dzieje.
Mimo że strach, i tęsknota będzie rozpierdalać mu serce z każdą minutą coraz mocniej
ale nie rozpierdoli, bo wie że że owy sens wróci, tylko nie wiadomo czy zdąży.. ocencie proszee!
|
|
|
|
przy Tobie wiem, że to co wcześniej doświadczyłam i to co wydawało się najważniejsze, najlepsze, najwspanialsze, co wydawało się być istotą życia jest nieporównywalne z naszym uczuciem. Dziękuję Ci Skarbie. Kocham Cię.
|
|
|
|
Wieczorem, kiedy zasypiam - to tęsknię. Dlaczego nie możesz być moją kołdrą, moją poduszką. Marznę w nocy. Potrzeba mi Twojego oddechu na moim karku, Twojej ręki na moich plecach. To nie jest tak, że ja sobie nie radzę - wieczory są tylko zbyt ciche, myśli zbyt rozbiegane. I to nie tak, że jestem nieszczęśliwa - tylko jestem spokojna, tym pełnym rozczarowania spokojem, który wie, że jeszcze nie tym razem pocałujesz mnie na dobranoc.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
